Ballets Russes
W dzisiejszym świecie Ballets Russes staje się coraz bardziej istotny w różnych obszarach społeczeństwa. Od polityki po technologię, rozrywkę i kulturę, Ballets Russes stał się głównym tematem, który budzi zainteresowanie ludzi w każdym wieku i w każdym stanie. Jego wpływ jest niezaprzeczalny, a jego obecność jest odczuwalna w każdym aspekcie codziennego życia. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Ballets Russes, analizując jego wpływ w różnych dziedzinach i badając, jak ukształtował sposób, w jaki myślimy i działamy we współczesnym świecie.
Ballets Russes („Balety Rosyjskie”) – zespół baletowy założony w 1907 przez rosyjskiego impresaria Siergieja Diagilewa, pierwotnie mieszczący się w paryskim Théâtre Mogador, potem w Monte Carlo. Działał do śmierci Diagilewa w 1929 roku. Gwiazdami zespołu byli m.in. Wacław Niżyński, Anna Pawłowa i Matylda Krzesińska.
W swym repertuarze zespół opierał się na syntezie sztuk: tańca klasycznego, malarstwa (scenografii), poezji/powieści (libretta). Zmiany wprowadzali: choreografowie – Michaił Fokin, następnie Wacław Niżyński (twórca choreografii do baletów: Popołudnie fauna, Gry, Święto Wiosny, Dyl Sowizdrzał) oraz jego siostra Bronisława (balet Wesele), scenografowie – Leon Bakst (Szecherezada, Popołudnie fauna, Duch róży), Aleksandr Benois (Pawilon Armidy), Henri Matisse, Pablo Picasso (Trójgraniasty kapelusz).
W działalności zespołu można wyodrębnić dwa okresy:
- 1909–1914: charakteryzujący się ścisłym związkiem z narodową sztuką rosyjską i jej propagowaniem
- 1915–1929: cechujący się dążeniem do odzwierciedlenia nowych, współczesnych prądów artystycznych (ekspresjonizm, kubizm, futuryzm, surrealizm).
Zespół i kompozytorzy
- Tancerze i choreografowie: George Balanchine, Matylda Krzesińska, Michaił Fokin, Stanislas Idzikowski, Tamara Karsawina, Serge Lifar, Lidia Łopokowa, Alicia Markova, Leonid Miasin, Wacław Niżyński, Anna Pawłowa i Ida Rubinstein.
- Scenografia i kostiumy: Léon Bakst, Aleksandr Benois, Georges Braque, Joan Miró, Pablo Picasso, Iwan Bilibin, Paweł Czeliczew i Maurice Utrillo.
- Kompozytorzy: Georges Auric, Claude Debussy, Darius Milhaud, Francis Poulenc, Siergiej Prokofjew, Maurice Ravel, Erik Satie, Ottorino Respighi, Richard Strauss, Igor Strawinski, którego Diagilew odkrył i którego kariera w tym zespole się zaczęła.
Najważniejsze przedstawienia
Następcy
Po śmierci Diagilewa Ballets Russes rozpadł się. Wasilij de Basil (Colonel W. de Basil) założył w 1931 Ballets Russes de Monte-Carlo[1], a René Blum (ur. w 1878, zm. w 1942) i Leonid Miasin w 1938 Ballet Russe de Monte Carlo[2]. Na przestrzeni lat nazwy tych zespołów ulegały zmianie. W 1934 powstała szkoła baletowa School of American Ballet, która znajduje się w Lincoln Center for the Performing Arts w Nowym Jorku. Jej współzałożycielem był choreograf George Balanchine. Uczyło w niej wielu tancerzy z Ballet Russe de Monte Carlo. Po wojnie, w 1948 roku, powstał zespół New York City Ballet, założony przez Balanchine.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ballets Russes de Monte Carlo. oxfordreference.com (ang.)
- ↑ Ballet Russe de Monte Carlo, Debra Craine, Judith Mackrell, The Oxford Dictionary of Dance, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, 2010, ISBN 978-0-19-956344-9, OCLC 620092525 (ang.).
Linki zewnętrzne
- Australia Dancing leaps into Trove (ang.)
- Ballets Russes in Australasia, 1936-1940 (ang.)
- Ballets Russes website (ang.)
- Ballets Russes (Trove) (ang.)