Odilon Redon

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Odilon Redon, analizując jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze znaczenie. Odilon Redon to temat, który wzbudził ogromne zainteresowanie w różnych dziedzinach, od nauki po kulturę popularną. Na przestrzeni dziejów Odilon Redon odgrywał zasadniczą rolę w społeczeństwie, wpływając na różne aspekty współczesnego życia. W tym artykule postaramy się rzucić światło na najważniejsze aspekty Odilon Redon, aby zapewnić kompleksowy i aktualny pogląd na ten temat.

Odilon Redon
Ilustracja
Autoportret, 1880
Imię i nazwisko

Bertrand Jean Redon

Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1840
Bordeaux

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1916
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

symbolizm

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Odilon Redon (ur. 22 kwietnia 1840 w Bordeaux, zm. 6 lipca 1916 w Paryżu) – francuski malarz i grafik symbolista.

Życie i twórczość

Rysować zaczął w dzieciństwie, studiował w École des Beaux-Arts u Jeana-Léona Gérôme. Po powrocie do Bordeaux zajął się rzeźbą, litografią i akwafortą. Wziął udział w wojnie francusko-pruskiej, pod koniec wojny osiadł w Paryżu i zajmował się litografią i rysunkiem węglem. W 1879 opublikował pierwszy album litografii (Dans le Rêve). W latach 90. XIX w. zainteresował się kolorem i zaczął używać pasteli i farb olejnych, wystawiał prace z nabistami u Paula Durand-Ruela. Malował portrety i barwne pastele, w których przedstawiał kwiaty i tematy mitologiczne. W 1903 r. został kawalerem Legii Honorowej, jego popularność wzrosła po wydaniu w 1913 r. katalogu litografii i akwafort.

Redon jest uważany za prekursora surrealizmu, szczególnie jego wczesne prace, wykonane węglem i przedstawiające koszmary i marzenia senne. Całe życie żył w odosobnieniu, popularność zdobył dopiero po ukazaniu się w 1884 głośniej powieści Jorisa Karla Huysmansa À rebours (Na wspak). Bohater powieści, diuk Jan des Esseintes, kolekcjonował rysunki Redona, którego od tej pory zaczęto kojarzyć z dekadentyzmem.

Wybrane prace

Bibliografia