W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu słynnego Bachorzec (gromada), którego wkład pozostawił niezatarty ślad w historii. Od skromnych początków po drogę na szczyt Bachorzec (gromada) urzekał ludzi w każdym wieku i na różnych etapach życia. Na tych stronach odkryjemy osiągnięcia, wyzwania i ważne momenty, które zdefiniowały podróż Bachorzec (gromada), a także jego trwały wpływ na otaczający go świat. Dołącz do nas w tej podróży przez życie Bachorzec (gromada) i odkryj, jak jego dziedzictwo nadal inspiruje i wpływa na przyszłe pokolenia.
gromada | |||
1954–1973 | |||
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Populacja (1971) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Bachorzec[1][2][3] (od połowy lat 1960. Bachórzec[4][5]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[6] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[7], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[2][8].
Gromadę Bachorzec[9] z siedzibą GRN w Bachorzcu (w obecnym brzmieniu Bachórzec)utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[2] – w powiecie przemyskim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 30/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[10] Bachorzec i Kosztowa ze zniesionej gminy Dubiecko w tymże powiecie[1]. Dla gromady ustalono 19 członków gromadzkiej rady narodowej[11].
W 1971 roku gromada Bachórzec liczyła 1867 mieszkańców, zamieszkujących miejscowości: Bachórzec (1267) i Kosztowa (600)[12].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[5].