W tym artykule szczegółowo zbadamy Auregnais, temat, który wzbudził zainteresowanie różnych sektorów i wywołał szeroką debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Auregnais znacząco wpłynął na różne aspekty naszego codziennego życia, a jego wpływ stał się w ostatnich latach coraz bardziej widoczny. Poprzez kompleksową analizę zbadamy wiele aspektów Auregnais, od jego początków i historii po jego implikacje w dzisiejszym świecie. Dodatkowo sprawdzimy, jak Auregnais ewoluował na przestrzeni czasu i jak wpłynął na różnych ludzi i społeczności na całym świecie. Temat ten ma dziś ogromne znaczenie, dlatego aby skutecznie się nim zająć, konieczne jest zrozumienie jego konsekwencji i wyzwań.
Obszar |
wymarły w latach 40. XX w. | ||||
---|---|---|---|---|---|
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
Status oficjalny | |||||
UNESCO | 6 wymarły↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-2 | roa | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Auregnais (także: aoeur’gnaeux, aurignais) – wymarły etnolekt romański, określany jako odrębny język lub jako dialekt języka normandzkiego. Do lat 40. funkcjonował na wyspie Alderney (fr. Aurigny), jednej z wysp Normandzkich.
Przez wieki auregnais, blisko spokrewniony z językiem normandzkim oraz z dialektami sąsiednich wysp: dgèrnésiais (Guernsey), jèrriais (Jersey) i sercquiais (Sark), był językiem ludności wiejskiej na wyspie Alderney i pobliskich wysepkach Les Casquets.
Auregnais zaczął być wypierany przez język angielski w XIX w., kiedy na wyspie osiedliło się wielu robotników z Anglii, zatrudnionych przy budowie nowego portu oraz wielu żołnierzy, mieszkających w garnizonie na wyspie. Brak oświaty i publikacji w auregnais spowodował, że już w 1880 dzieci przestały mówić tym dialektem.
Ostateczny zanik auregnais był spowodowany wysiedleniem całej ludności wyspy do Wielkiej Brytanii w czasie II wojny światowej. Wyspa została przekształcona przez Niemców w twierdzę. Po wojnie na wyspę powróciła tylko część dawnych mieszkańców; w większości zasiedlili ją Anglicy. To spowodowało, że w 1966 język francuski przestał być drugim, obok angielskiego, językiem urzędowym na wyspie.
Zachowało się bardzo niewiele tekstów pisanych w auregnais; przetrwał on głównie w nazwach miejscowości oraz w jednym zapożyczeniu w miejscowym języku angielskim: vraic (nawóz z wodorostów).