Astrajos (tytan)

Dziś Astrajos (tytan) to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od polityki po kulturę popularną, Astrajos (tytan) stał się stałym punktem dyskusji i źródłem inspiracji dla wielu osób. Z biegiem czasu Astrajos (tytan) zyskało na znaczeniu i wywarło znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje. Celem tego artykułu jest szczegółowe zbadanie wpływu Astrajos (tytan) na dzisiejsze społeczeństwo i zbadanie, jak ewoluował on na przestrzeni czasu. Podobnie, przeanalizowane zostaną różne perspektywy i opinie istniejące wokół Astrajos (tytan), w celu przedstawienia kompleksowej wizji tego bardzo istotnego tematu.

Astrajos
Ἀστραῖος
bóg światła gwiezdnego i astrologii
ilustracja
Inne imiona

Astraeus

Występowanie

mitologia grecka

Teren kultu

starożytna Grecja

Rodzina
Ojciec

Krios

Matka

Eurybia

Żona

Eos

Dzieci

Gwiazdy,
Fosforosa (Hesperos,
Boreasz,
Zefir,
Notos,
Euros,
Apeliotes,
Kajkias,
Lips,
Skiron

Astrajos (także Astraeus; gr. Ἀστραῖος Astraios ‘Gwiezdny’, łac. Astraeus) – w mitologii greckiej jeden z tytanów; bóg światła gwiezdnego i astrologii.

Należał do drugiego pokolenia tytanów[1]. Był bóstwem związanym z kultem ciał niebieskich. Uchodził za syna tytana Kriosa i Eurybii oraz za brata Pallasa, a także za pierwszego męża tytanidy Eos[2][3].

Ze swoją żoną miał liczne potomstwo, m.in. Gwiazdy (bóstwa uosabiające gwiazdy)[a][4], Fosforosa (Hesperosa; bóstwo uosabiające planetę Wenus)[b][5], Boreasza, Zefira, Notosa, Eurosa, przypuszczalnie także Apeliotesa, Kajkiasa, Lipsa i Skirona (bóstwa uosabiające wiatry)[3][6][7][8].

Zobacz też

Uwagi

  1. Z pominięciem gwiazd, w które zostali przemienieni niektórzy bohaterowie, stworzenia, istoty, artefakty np. Kastor i Polideukes (Polluks), Plejady, Hiady.
  2. Autorzy hellenistyczni identyfikowali Hesperosa z gwiazdą Fosforos.

Przypisy

  1. Carlos Parada: Titans (Second generation, descending from the first). maicar.com. . (ang.).
  2. Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 72. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
  3. a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 85. ISBN 83-04-04673-3.
  4. Bogowie światła i powietrza. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 75. ISBN 83-210-0677-9. Cytat: „Każda gwiazda była niegdyś bożkiem lub boginką – śliczne potomstwo jednego z tytanów, Astrajosa. Lecz zbuntowawszy się przeciw Dzeusowi uległy te bóstwa przeraźliwej mocy jego piorunów i zdruzgotane rozsypały się po firmamencie pyłem świetlistym. Liczba gwiazd wzrastała, gdyż wola bogów umieszczała w ich gronie rozmaitych bohaterów, nimfy, a nawet przedmioty martwe”.
  5. Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Jerzy Łanowski (red.), Maria Bronarska (tłum.), Wrocław : Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 106–107, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
  6. Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 72, 129, 261. ISBN 80-8046-098-1.
  7. Aaron J. Atsma: Eosphoros and Hesperos. theoi.com. . (ang.).
  8. Starsi bogowie. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 188. ISBN 83-7391-077-8.

Bibliografia