Apoloniusz z Pergi

W historii ludzkości Apoloniusz z Pergi odegrał kluczową rolę w rozwoju społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Apoloniusz z Pergi przyciąga uwagę i zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. Zjawisko to pozostawiło niezatarty ślad w kulturze, polityce, technologii i wszystkich aspektach współczesnego życia. W tym artykule zbadamy wpływ Apoloniusz z Pergi na przestrzeni czasu i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejszy świat. Od swoich początków do obecnego znaczenia, Apoloniusz z Pergi nadal jest tematem debaty i fascynacji zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów.

Apoloniusz z Pergi
Απολλώνιος ο Περγαίος
ilustracja
Data urodzenia

ok. 260 p.n.e.

Data śmierci

ok. 190 p.n.e.

Zawód, zajęcie

matematyk i astronom

Multimedia w Wikimedia Commons

Apoloniusz z Pergi (stgr. Ἀπολλώνιος ὁ Περγαῖος, Apollonios hoe Pergaios; ur. ok. 260 p.n.e., zm. ok. 190 p.n.e.) – starogrecki matematyk i astronom, znany z badań nad geometrią krzywych płaskich.

Życiorys

O jego życiu wiadomo niewiele. Studiował matematykę w Szkole Aleksandryjskiej u uczniów Euklidesa. Najbardziej aktywny naukowo był około 210 r. p.n.e. Działał na terenie Aleksandrii[1] i Pergamonu.

Dorobek badawczy

Trzeci z wpływowych matematyków starożytnej Grecji, po Euklidesie i Archimedesie[2]. W starożytności nazywano go „Wielkim Geometrą”. Apoloniusz interesował się głównie geometrią, a zwłaszcza krzywymi stożkowymi. Napisał traktat Stożkowe (stgr. Κωνικά, Konika), w którym opisał krzywe jak elipsa, parabola i hiperbola oraz nadał im nazwy[1]. Wprowadził też blisko powiązane z hiperbolą pojęcie asymptoty[1]. W dziele tym naukę o krzywych stożkowych doprowadził prawie do poziomu nowożytnego[3]. Stworzył podwaliny geometrii analitycznej[4]. Opisał też problem Apoloniusza konstrukcji okręgu stycznego do trzech zadanych.

W astronomii Apoloniusz zajmował się badaniem ruchu Księżyca i teorią epicykli[1]. Jego księgi tłumaczyli matematycy nowożytni, m.in. Viète, Halley, Fermat, Hilbert.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Apoloniusz z Pergi, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. ↑ Krysicki (red.) 1989 ↓, s. 23.
  3. ↑ Krysicki (red.) 1989 ↓, s. 24.
  4. ↑ Krysicki (red.) 1989 ↓, s. 25.

Bibliografia

Linki zewnętrzne