Antoni Kostanecki
Motyw Antoni Kostanecki przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i na każdym poziomie życia. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na świat rozrywki, Antoni Kostanecki w taki czy inny sposób pozostawił po sobie ślad. W tym artykule zbadamy różne aspekty Antoni Kostanecki i przeanalizujemy jego znaczenie w naszym codziennym życiu. Poprzez wywiady z ekspertami w tej dziedzinie i odpowiednie studia przypadków będziemy starali się rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak aktualny. Bez wątpienia Antoni Kostanecki jest podstawowym aspektem, który zasługuje na dokładne zbadanie. Przygotuj się więc na głębokie zanurzenie się w Antoni Kostanecki i wszystkim, co ma do zaoferowania.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 stycznia 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 stycznia 1941 |
| Profesor nauk ekonomicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1889 |
| Profesura |
1901 |
| Uczelnia |
Uniwersytet we Fryburgu (Szwajcaria) |
| Rektor Uniwersytetu Warszawskiego | |
| Odznaczenia | |
| |
Antoni Paweł Kostanecki (ur. 9 stycznia 1866 w Myszakowie, zm. 4 stycznia 1941 w Dąbrowie Zielonej) – polski ekonomista, profesor uniwersytetów, rektor Uniwersytetu Warszawskiego.
Życiorys
Urodził się w Myszakowie, w rodzinie Jana Nepomucena, właściciela ziemskiego, i Michaliny z Dobrowolskich. Brat Kazimierza i Stanisława. Ukończył w 1884 gimnazjum realne w Poznaniu. Studiował na Uniwersytecie Berlińskim zdobywając w 1889 stopień doktora filozofii. Po studiach pracował jako antykwariusz w Internationale Bank w Berlinie, później kierował biurem ds. statystycznych w Farbenfabriken vormals Friedrich Bayer et Companion w Elberfeld (Westfalia). W latach 1901–1910 pracował na stanowisku profesora ekonomii i skarbowości na Uniwersytecie we Fryburgu. Od 1910 profesor, wykładowca na Politechnice Lwowskiej i Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1917–1919 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Warszawskiego, a w latach 1917–1920 także pracował w Radzie Departamentu Skarbu Tymczasowej Rady Stanu[1]. Ponadto należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz był prezesem Towarzystwa Ekonomistów i Statystyków i członkiem honorowym Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu.
Był mężem Anny z Geyerów (1892–1957). Mieli dwoje dzieci: córkę Zofię, tłumaczkę języka włoskiego, i syna Wojciecha (1925–1994)[2], twórcę polskiej trychologii.
Zmarł w Dąbrowie Zielonej, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 198-5-20,21)[2].
Prace
- Der öffentiliche Kredit im Mittelalter. Leipzig: Verlag von Duncker & Humblot, 1889.
- Das Aktienindossament. Berlin: Carl Heymanns Verlag, 1900.
- Der wirthschaftliche Werth vom Standpunkt der geschichtlichen Forschung: Versuch einer Morphologie des wirthschaftlichen Werthes. Berlin: Puttkammer und Mühlbrecht, 1900.
- Arbeit und Armut: ein Beitrag zur Entwicklungsgeschichte sozialer Ideen. Freiburg im Breisgau: Herder, 1909.
- Historia socjalizmu: oprac. na podstawie wykładów uniwersyteckich Antoniego Kostaneckiego. Warszawa: „Bratnia Pomoc” studentów Uniwersytetu Warszawskiego, 1926.
- Problem ekonomii: myśl gospodarcza a myśl kulturalna. Warszawa: Księgarnia F. Hoesicka, 1929.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[3]
Upamiętnienie
Imię Braci Kostaneckich nosi Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Zagórowie.
Przypisy
- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu. Warszawa 1998, s. 221.
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: MARCIN ERNST, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 630 „za zasługi na polu pracy naukowej i organizacji Uniwersytetu Warszawskiego”.