Anton Romako
W dzisiejszym świecie Anton Romako zajmuje centralne miejsce w społeczeństwie, czy to na poziomie osobistym, politycznym, społecznym czy kulturowym. Jego znaczenie polega na jego wpływie na różne aspekty życia codziennego, a także na jego roli w historii i rozwoju człowieka. Z biegiem czasu Anton Romako stał się przedmiotem debaty, badań i refleksji, generując sprzeczne opinie i pełne pasji dyskusje. Od wpływu na gospodarkę po rolę w tożsamości indywidualnej, Anton Romako okazał się tematem powszechnego zainteresowania, który zachęca nas do refleksji nad tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. W tym artykule zbadamy różne aspekty Anton Romako, analizując jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Anton Romako (ur. 20 października 1832 w Atzgersdorf, zm. 8 marca 1889 w Wiedniu) – austriacki malarz, uważany za prekursora ekspresjonizmu.
Życiorys
Anton Romako był nieślubnym synem fabrykanta Josefa Leppera i jego gospodyni Elisabeth Marii Anny Romako. Rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, lecz profesor tej uczelni, malarz akademicki okresu biedermeier Ferdinand Georg Waldmüller odmówił mu wszelkich uzdolnień artystycznych. Mimo to kontynuował studia w Monachium u Wilhelma von Kaulbacha, potem w Wenecji, Rzymie i Londynie. W latach pięćdziesiątych powrócił do Wiednia, by studiować prywatnie u Carla Rahla.
W latach 1857–1876 przebywał w Rzymie, zajmując się malarstwem portretowym i rodzajowym. Po powrocie do Wiednia spotkał się z niechętnym przyjęciem publiczności, hołdującej akademickiemu malarstwa Hansa Makarta. Z tego powodu często opuszczał Wiedeń i odwiedzał Węgry, Włochy i Francję.
W roku 1862 poślubił Zofię Köbel, lecz małżeństwo skończyło się w roku 1875 rozwodem. Spośród pięciorga potomków dwie córki – Mathilde i Mary – popełniły w roku 1887 samobójstwo.
Zajmował się głównie malarstwem pejzażowym, a także portretowym i historycznym. Jego portrety wykazywały wpływy wczesnego ekspresjonizmu, co spotykało się z ujemną oceną konserwatywnej krytyki. Obecnie jest uznawany za wybitnego malarza austriackiego końca XIX wieku.
Galeria
-
Hrabina Maria Magda Kuefstein (1878–1880) -
Kontradmirał Wilhelm von Tegetthoff podczas Bitwy pod Lissą (1878–1880) -
Cesarzowa Elżbieta (1883)
Bibliografia
- Ralph Gleis: Anton Romako. Die Entstehung des modernen Historienbildes (Powstanie nowoczesnego malarstwa historycznego). Böhlau Wien, Köln, Weimar 2010, ISBN 978-3-412-20613-0.