Andrew Mitchell (polityk)
W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Andrew Mitchell (polityk), badając jego liczne aspekty i wpływ na różne obszary codziennego życia. Andrew Mitchell (polityk) to temat, który wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów, ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Idąc tym tropem, zbadamy jego pochodzenie, ewolucję, wyzwania i możliwości oraz to, jak ukształtowało to sposób, w jaki żyjemy, pracujemy i współpracujemy. Nieważne, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz odkrywać jego cuda, ten artykuł zapewni Ci pouczające i wzbogacające spojrzenie na Andrew Mitchell (polityk). Przygotuj się na fascynującą podróż odkrywczą!
 Zdjęcie z 2020 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
23 marca 1956 |
|---|---|
| Minister ds. rozwoju międzynarodowego | |
| Okres |
od 12 maja 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych i rozwoju w gabinecie cieni | |
| Okres |
od 8 lipca 2024 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Poseł do Izby Gmin z okręgu Sutton Coldfield | |
| Okres |
od 7 czerwca 2001 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Poseł do Izby Gmin z okręgu Gedling | |
| Okres |
od 11 czerwca 1987 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Strona internetowa | |
Andrew Mitchell (ur. 23 marca 1956 w Hampstead) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, w latach 1987-1997 i ponownie od 2001 poseł do Izby Gmin. W latach 2010–2012 zasiadał w gabinecie Davida Camerona, gdzie pełnił urząd ministra ds. rozwoju międzynarodowego. W 2012 przez półtora miesiąca był też głównym whipem konserwatystów w Izbie Gmin.
Życiorys
Kariera polityczna
Jest synem Davida Mitchella, który przez 33 lata (1964-97) zasiadał w Izbie Gmin, również z ramienia konserwatystów. Ukończył historię w Jesus College na University of Cambridge. W 1977 został wybrany na szefa konserwatywnej młodzieżówki na tej uczelni[1]. Karierę polityczną rozpoczął w 1987, kiedy to został wybrany do Izby Gmin[2]. W czasach premiera Johna Majora pełnił stanowiska rządowego niższego szczebla. W 1997 stracił swój mandat parlamentarny, ale zdołał odzyskać go cztery lata później[2].
W latach 2005–2010 odpowiadał w gabinecie cieni za kwestie spraw wewnętrznych[2]. Po wyborach w 2010 roku i przejęciu władzy przez koalicję konserwatystów i Liberalnych Demokratów, został ministrem ds. rozwoju międzynarodowego w nowo utworzonym gabinecie. Zajmował to stanowisko do rekonstrukcji rządu w 2012, kiedy to został przeniesiony na stanowisko głównego whipa Partii Konserwatywnej w Izbie Gmin[2].
„Plebgate”
Pełnił ten urząd przez półtora miesiąca, kiedy to został zmuszony do dymisji w atmosferze skandalu po tym, jak miał wulgarnie i obelżywie zwrócić się do policjanta chroniącego siedzibę premiera przy 10 Downing Street, który zamiast otworzyć główną bramę dla jadącego na rowerze Mitchella, jak tego oczekiwał polityk, poprosił go o zejście z roweru i skorzystanie z furtki[3]. Sprawa ta stała się w Wielkiej Brytanii znana jako plebgate, od słowa plebs, którym Mitchell miał określić stróża prawa[4]. Mitchell twierdził, że choć odezwał się do policjanta wulgarnie (za co przeprosił, ogłaszając swoją dymisję), nie nazwał go plebsem, oskarżał też policję o sztuczne rozdmuchiwanie całej sprawy i m.in. fałszowanie notatki służbowej. Po wielomiesięcznym wewnętrznym dochodzeniu, w styczniu 2014 Mitchell został oficjalnie przeproszony przez dowódcę Metropolitan Police Service[5]. Następnie pozwał tabloid The Sun, który jako pierwszy opisał Plebgate, lecz w listopadzie 2014 jego pozew został odrzucony, gdyż sąd uznał, iż tak czy owak wypowiedź polityka była obraźliwa dla policjanta, nawet jeśli gazeta nie zacytowała jej dokładnie[6].
Dalsza działalność
Powrócił do rządu w październiku 2022, po objęciu stanowiska premiera przez Rishiego Sunka. Został wówczas ministrem stanu (wiceministrem) ds. rozwoju i Afryki w Foreign and Commonwealth Office[7][8][9]. 2 kwietnia 2024 premier nadał mu tytuł honorowy zastępcy ministra spraw zagranicznych[10]. Po przegranych przez konserwatystów wyborach parlamentarnych w 2024, objął funkcję ministra spraw zagranicznych i rozwoju w gabinecie cieni[11]. Nie wszedł w skład kolejnego gabinetu cieni, utworzonego przez Kemi Badenoch – po jej wyborze na stanowisko liderki Partii Konserwatywnej[12].
Życie prywatne
Jest żonaty i ma dwoje dzieci[13].
Przypisy
- ↑ CUCA is pleased to annouce the appointment of a new Vice-President , Cambridge University Conservative Association (ang.).
- ↑ a b c d t Hon Andrew Mitchell MP. parliament.uk. . (ang.).
- ↑ Robert Winnett: Police log reveals details of Andrew Mitchell's 'pleb' rant. The Telegraph. . (ang.).
- ↑ Mitchell resigns over 'plebgate'. Channel 4 News. . (ang.).
- ↑ Justin Davenport, Nicholas Cecil: Andrew Mitchell handed apology by Met Police chief after PC admits Plebgate lie. London Evening Standard. . (ang.).
- ↑ Andrew Mitchell 'probably called police plebs', judge rules. BBC News. . (ang.).
- ↑ Ministerial Appointments: October - November 2022 , GOV.UK, 24 listopada 2022 (ang.).
- ↑ Minister of State of the United Kingdom for Development and Africa, Rt Hon. Andrew Mitchell MP – FGHI , futureofghis.org .
- ↑ Andrew Mitchell appointed as UK Minister for Development , www.scotland-malawipartnership.org (ang.).
- ↑ Ministerial Appointments: 12 April 2024 , GOV.UK (ang.).
- ↑ Peter Walker, Peter Walker Senior, David Cameron quits Tory frontbench as Sunak names interim top team , www.theguardian.com, 8 lipca 2024 (ang.).
- ↑ John Crace, Badenoch plucks Patel, Jenrick and Stride from the Tories’ tiny gene pool of talent , The Guardian, 4 listopada 2024 (ang.).
- ↑ The Rt Hon Andrew Mitchell MP , GOV.UK (ang.).
