Francis Maude
W dzisiejszym świecie Francis Maude to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo czy wpływ na kulturę popularną, Francis Maude jest zjawiskiem, które wywołało debatę, podziw i kontrowersje. W tym artykule zbadamy różne aspekty Francis Maude, analizując jego znaczenie w różnych obszarach i badając, jak ewoluował w czasie. Od pojawienia się na scenie publicznej po liczne interpretacje, Francis Maude to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, a jego aktualność pozostaje dziś namacalna.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 lipca 1953 |
|---|---|
| Minister-szef Urzędu Gabinetu | |
| Okres |
od 12 maja 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Francis Maude (ur. 4 lipca 1953 w Abingdon) – brytyjski polityk, działacz Partii Konserwatywnej. Od 12 maja 2010 zasiada w rząd Davida Camerona, gdzie pełni funkcję szefa Urzędu Gabinetu (co stanowi brytyjski odpowiednik szefa Kancelarii Premiera w wielu innych państwach, np. w Polsce). Choć formalnie nie jest członkiem gabinetu, decyzją premiera ma prawo stałego uczestnictwa w jego posiedzeniach.
Jest synem Angusa Maude'a, wieloletniego członka Izby Gmin i ministra w pierwszym rządzie Margaret Thatcher. Ukończył studia na University of Cambridge, a następnie podjął praktykę prawniczą, specjalizując się w prawie karnym. Karierę polityczną rozpoczął w 1983, kiedy to po raz pierwszy został wybrany do parlamentu. W 1985 został jednym z whipów partii rządzącej, a od 1987 zasiadał w rządzie jako jeden z tzw. junior ministers (ministrów niewchodzących w skład gabinetu, porównywalnych z polskimi wiceministrami). W tym okresie pracował m.in. w resorcie spraw zagranicznych, gdzie podlegały mu kwestie integracji europejskiej. Po przejęciu sterów rządów przez Johna Majora został sekretarzem finansowym skarbu (trzecim najważniejszym politykiem w resorcie finansów).
W wyborach w 1992 nie zdołał obronić swego mandatu parlamentarnego i tym samym znalazł się poza głównym nurtem polityki. Szybko odnalazł się w biznesie, gdzie pracował na kierowniczych stanowiskach w bankach inwestycyjnych. W 1997 odzyskał miejsce w Izbie Gmin, choć w innym okręgu wyborczym. Bardzo szybko trafił do gabinetu cieni, gdzie najpierw odpowiadał za kwestie kultury, mediów i sportu, później był "cieniem" kanclerza skarbu, a następnie ministra spraw zagranicznych. Podczas wyborów nowego lidera Partii Konserwatywnej w 2001 kierował nieudaną kampanią Michaela Portillo. Wybory wygrał Iain Duncan Smith, z którym Maud odmówił bliższej współpracy, wybierając rolę backbenchera.
Maud powrócił na partyjne szczyty w 2005, gdy na czele konserwatystów stanął David Cameron, który powierzył mu rolę przewodniczącego partii (co odpowiada obowiązkom sekretarza generalnego w partiach z Europy kontynentalnej). W 2007 został "cieniem" szefa Urzędu Gabinetu, przy czym jego faktyczna rola polegała na kierowaniu działaniami mającymi zapewnić, iż partia będzie dobrze przygotowana do przyszłego przejęcia władzy.
Po zwycięstwie w wyborach w 2010 roku i utworzeniu koalicyjnego rządu konserwatystów i Liberalnych Demokratów, Maude przejął polityczne kierownictwo w Urzędzie Gabinetu, będącym najbliższym zapleczem dla premiera. Otrzymał również dodatkowo funkcję Paymaster-General.
Jest żonaty i ma troje dzieci.
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna. francismaude.com. .
