André Labatut

W tym artykule dokładnie zbadamy André Labatut i jego wpływ na różne obszary życia. Od swoich początków do obecności w dzisiejszym społeczeństwie André Labatut odgrywał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki wchodzimy w interakcje, pracujemy i odnosimy się do otaczającego nas świata. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne perspektywy i opinie dotyczące André Labatut, a także jego ewolucję w czasie. Ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wielowymiarowego obrazu André Labatut, umożliwiając czytelnikom lepsze zrozumienie jego wagi i znaczenia w różnych kontekstach.

André Labatut
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1891
Bordeaux

Data i miejsce śmierci

30 września 1977
Bordeaux

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1924 szermierka
(floret druż.)
złoto Paryż 1924 szermierka
(szpada druż.)
srebro Antwerpia 1920 szermierka
(floret druż.)
srebro Amsterdam 1928 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
brąz Liège 1930 szpada druż.

André Jean Labatut (ur. 18 lipca 1891 w Bordeaux, zm. 30 września 1977 tamże) – francuski szermierz, czterokrotny medalista olimpijski i brązowy medalista mistrzostw świata.

Walczył w szpadzie i florecie.

Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku wspólnie z Lionelem Bony de Castellane, Gastonem Amsonem, Philippe'em Cattiau, Rogerem Ducretem, Georgesem Trombertem, Lucienem Gaudinem i Marcelem Perrotem zdobył srebro we florecie drużynowym. W turnieju indywidualnym był czwarty, wygrywając siedem z jedenastu pojedynków. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Paryżu zdobył dwa medale. Najpierw Lucien Gaudin, Philippe Cattiau, Roger Ducret, Roger Ducret, Henri Jobier, Jacques Coutrot, Guy de Luget i Joseph Perotaux zwyciężyli we florecie drużynowym. W rundzie finałowej, w pierwszym pojedynku Francuzi spotkali się z Włochami. W walce Gaudina z Aldo Bonim, przy wyniku 4:4 sędzia przyznał zwycięski punkt Francuzowi co rozwścieczyło Boniego, który obraził sędziego. Sędzia zażądał przeprosin, Boni odmówił, a włoska reprezentacja odśpiewała hymn Włoch i wycofała się z walki na znak protestu. Następnie razem z Georgesem Buchardem, Lucienem Gaudinem, Georgesem Tainturierem, Rogerem Ducretem, Alexandre'em Lippmannem i Robertem Liottelem zdobył złoto w szpadzie drużynowej. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, gdzie wspólnie z Cattiau, Gaudinem, Ducretem, Raymondem Flacherem i André Gaboriaudem był drugi we florecie drużynowym. Indywidualnie nie startował.

Podczas mistrzostw świata w Liège w 1930 roku (oficjalnie zawody tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937) wywalczył brązowy medal w szpadzie drużynowej. Był to jego jedyny medal wywalczony w zawodach tego cyklu.

Przypisy

Linki zewnętrzne