W dzisiejszym świecie Georges Buchard to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Georges Buchard wywołał bezprecedensową debatę. Kontynuując badanie tego stale ewoluującego zjawiska, ważne jest, aby zrozumieć jego konsekwencje i sposób, w jaki kształtuje otaczający nas świat. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Georges Buchard, od jego historii po dzisiejsze skutki, aby rzucić światło na ten temat i zachęcić do świadomej dyskusji.
![]() Georges Buchard w 1922 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
21 grudnia 1893 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 stycznia 1987 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Georges Eugène William „Géo" Buchard (ur. 21 grudnia 1893 w Harfleur, zm. 22 stycznia 1987 w Rouen[1]) – francuski szpadzista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku Lucien Gaudin, Georges Buchard, Roger Ducret, Georges Tainturier, André Labatut, Alexandre Lippmann i Robert Liottel zdobyli złoty medal w szpadzie drużynowej[2]. W rywalizacji indywidualnej był siódmy, w rundzie finałowej wygrywając pięć z jedenastu pojedynków[3]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie wspólnie z Bernardem Schmetzem, Armandem Massardem, Gastonem Amsonem, Émile'em Cornicem i René Barbierem zdobył drużynowo srebrny medal[4]. Parę dni później zajął także drugie miejsce w turnieju indywidualnym. W barażach o cztery pierwsze miejsca wzięli udział Buchard, Gaudin, George Calnan i Léon Tom. Buchard wygrał dwa pojedynki i dwa przegrał, plasując się ostatecznie za Gaudinem a przed Calnanem[5]. Kolejne dwa medale zdobył podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku. Najpierw Francuzi w składzie: Fernand Jourdant, Bernard Schmetz, Georges Tainturier, Georges Buchard, Jean Piot i Philippe Cattiau zdobyli drużynowo złoty medal[6]. Następnie w zawodach indywidualnych ponownie był drugi, w rundzie finałowej wygrywając osiem z jedenastu pojedynków i przegrywając tylko z Włochem Giancarlo Cornaggią-Medicim[7]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, gdzie razem z Philippe'em Cattiau, Michelem Pécheux, Bernardem Schmetzem, Henrim Dulieux i Paulem Wormserem zdobył brązowy medal w turnieju drużynowym[8]. Indywidualnie tym razem nie startował.
Podczas mistrzostw świata w Vichy w 1927 roku (oficjalnie imprezy tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą od 1937) wywalczył złoty medal w szpadzie indywidualnej, wyprzedzając Fernanda Jourdanta i Belga Xaviera De Beukelaera. Indywidualnie zwyciężał także na mistrzostwach świata w Wiedniu (1931) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1933). Ponadto zdobywał medale w zawodach drużynowych: złote na mistrzostwach świata w Warszawie (1934) i mistrzostwach świata w Lozannie (1935) oraz srebrny na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1933).[9]
Jego brat Gustave również był szermierzem[10].