Albin Chalandon
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Albin Chalandon, analizując jego różne aspekty, wpływy i perspektywy. Albin Chalandon jest ostatnio przedmiotem zainteresowania i kontrowersji, a jego znaczenie w różnych obszarach stale rośnie. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego historię, ewolucję i konsekwencje, a także opinie i debaty, które wywołał. W podejściu multidyscyplinarnym podejdziemy do Albin Chalandon z różnych perspektyw, próbując rzucić światło na jego implikacje i znaczenia. Krótko mówiąc, ten artykuł ma na celu przedstawienie szerokiej i rygorystycznej wizji Albin Chalandon w celu wzbogacenia wiedzy i debaty na ten temat.
.jpg)
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Albin Paul Henri Chalandon |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1920 |
| Data i miejsce śmierci |
29 lipca 2020 |
| Minister przemysłu Francji | |
| Okres |
od maja 1968 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister ds. zaopatrzenia i mieszkalnictwa Francji | |
| Okres |
od lipca 1968 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister sprawiedliwości Francji | |
| Okres |
od marca 1986 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Albin Paul Henri Chalandon (ur. 11 czerwca 1920 w Reyrieux, zm. 29 lipca 2020 w Paryżu[1][2]) – francuski polityk, menedżer i urzędnik państwowy, deputowany, minister w różnych resortach.
Życiorys
W okresie II wojny światowej działał w ruchu oporu, w 1944 brał udział w działaniach zbrojnych[3].
Absolwent Faculté des lettres de Paris, uzyskał dyplom ukończenia specjalistycznych studiów filozoficznych[4]. Pracował jako inspektor finansowy. W 1946 dołączył do administracji rządu tymczasowego Léona Bluma, później wchodził w skład gabinetu ministra finansów René Mayera. Od 1950 obejmował menedżerskie i dyrektorskie stanowiska w różnych przedsiębiorstwach, m.in. w BNCI-Afrique czy Banque Commerciale de Paris[4]. Działacz ugrupowań gaullistowskich, był m.in. sekretarzem generalnym Union pour la nouvelle République[4]. Następnie działał w Unii Demokratów na rzecz Republiki (m.in. jako zastępca sekretarza generalnego), a później w Zgromadzeniu na rzecz Republiki[1][4].
Od 1967 do 1968, następnie od 1973 do 1976 i w 1986 sprawował mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego[1]. Od maja 1968 do lipca 1968 był ministrem przemysłu w rządzie Georges’a Pompidou. Później do lipca 1972 zajmował stanowisko ministra ds. zaopatrzenia i mieszkalnictwa w gabinetach, którymi kierowali Maurice Couve de Murville i Jacques Chaban-Delmas[5]. Kierował później przedsiębiorstwem paliwowym ERAP (1977–1980) oraz kompanią Elf Aquitaine (1977–1983)[4]. Od marca 1986 do maja 1988 był ministrem sprawiedliwości w drugim rządzie premiera Jacques’a Chiraca[5].
Odznaczony Krzyżem Wielkim Legii Honorowej.
Przypisy
- ↑ a b c Albin Chalandon. assemblee-nationale.fr. . (fr.).
- ↑ L’ancien garde des Sceaux Albin Chalandon est mort à l’âge de 100 ans. europe1.fr, 30 lipca 2020. . (fr.).
- ↑ Une évolution imprévue: Des «Aulnottes» au «Ravoir», une évolution dictée par les circonstances. maquisdelorris.fr. . (fr.).
- ↑ a b c d e Albin Chalandon. whoswho.fr. . (fr.).
- ↑ a b Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. . (fr.).
.jpg)