Adolf zu Hohenlohe-Ingelfingen

Obecnie Adolf zu Hohenlohe-Ingelfingen to temat, który zyskał duże znaczenie zarówno w sferze osobistej, jak i zawodowej. Od momentu pojawienia się Adolf zu Hohenlohe-Ingelfingen wywarł znaczący wpływ na społeczeństwo, wywołując debaty, refleksje i działania, które mają na celu zrozumienie i zajęcie się jego konsekwencjami. Niezależnie od tego, czy lokalnie, czy globalnie, Adolf zu Hohenlohe-Ingelfingen przykuł uwagę osób w każdym wieku, o każdym kontekście i zawodzie, wyróżniając się jako centralny element współczesnego życia. Dlatego też konieczne jest głębsze zagłębienie się w analizę Adolf zu Hohenlohe-Ingelfingen, zbadanie jego wielorakich wymiarów i konsekwencji, aby lepiej zrozumieć jego zakres i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Adolf Karol Fryderyk Ludwik
książę Hohenlohe-Ingelfingen
ilustracja
Data urodzenia

29 lipca 1797

Data śmierci

24 kwietnia 1873

Premier Prus
Okres

od 12 marca 1862
do 23 września 1862

Poprzednik

Karol Antoni Hohenzollern-Sigmaringen

Następca

Otto von Bismarck

Odznaczenia
Order Orła Czarnego (Prusy) I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Huberta (Bawaria) Order Ernestyński (Saksonia) Kawaler po Sprawiedliwości – Zakon Maltański (SMOM)

Adolf Karol Fryderyk Ludwik książę Hohenlohe-Ingelfingen (ur. 29 lipca 1797 we Wrocławiu, zm. 24 kwietnia 1873 w Koszęcinie) – pruski generał i polityk. Premier (Ministerpräsident) Królestwa Prus w 1862.

Był odznaczony pruskimi Orderem Orła Czarnego (1858)[1][2], Orderem Orła Czerwonego I kl., Medalem Pamiątkowym Kampanii 1813-15 i Odznaką za Służbę dla Obrony Krajowej, rosyjskim Orderem św. Anny I kl. z brylantami, bawarskim Orderem św. Huberta, a także Orderem Maltańskim[3] i Orderem Ernestyńskim.

Syn Fryderyka Ludwika księcia Hohenlohe-Langenburg i hrabianki Marianny von Hoym-Droyßig. 19 kwietnia 1819 Adolf wziął ślub ze swoją kuzynką księżniczką Ludwiką Hohenlohe-Langenburg (ur. 1799). Urodziło im się pięciu synów i pięć córek:

  1. Karol Adalbert Kontanty Henryk
  2. Wiktor Amadeusz Emil (ur. i zm. 1822)
  3. Konstancja Ludwika Emilia Zofia (ur. i zm. 1823)
  4. Fryderyk Ludwik Franciszek August Ernest (ur. 1824, zm. 1825)
  5. Fryderyk Wilhelm Edward Aleksander
  6. Kraft Karol August Edward Fryderyk
  7. Helena Ludwika Eliza Amelia (ur. 1827, zm. 1828)
  8. Eugenia Ludwika Amelia Adelajda (Dela) Zofia
  9. Agnieszka Teodora Emilia Henrietta (ur. i zm. 1831)
  10. Ludwika (Lisi) Eleonora Amelia Ernestyna Jenna[3].

Jego rodowym majątkiem był Koszęcin, gdzie do dzisiaj istnieje pałac książąt Hohenlohe-Ingelfingen (obecnie siedziba Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk"). Był także właścicielem Tworoga[4], gdzie ufundował drewniany przytułek[5]. Zmarł w pałacu w Koszęcinie, został pochowany w krypcie pałacowej kaplicy[6].

Przypisy

  1. Hohenlohe-Ingelfingen, Adolf Karl Friedrich Ludwig Prinz zu, Hessische Biografie , lagis-hessen.de (niem.).
  2. Handbuch über den Königlich Preußischen Hof und Staat, Berlin 1873, s. 65 (niem.).
  3. a b Archiv für Hohenlohische Geschichte, Oehringen 1860, s. 48, 49 (niem.).
  4. Edward Wieczorek, Regionalna Pracownia PTTK w Katowicach - Zamki i Pałace - Tworóg , krajoznawca.org (pol.).
  5. MO, Przytułek, Bytom Nasze Miasto , Polska Press, 18 stycznia 2002 .
  6. DaT, Książęcy Tworóg, „Montes Tarnovicensis”, 1, 21 kwietnia 2000, ISSN 1640-0216.