W tym artykule dokładnie zgłębimy temat Adagio 62126 i wszystkie aspekty z nim związane. Od jego powstania do jego dzisiejszego znaczenia, poprzez możliwe przyszłe implikacje, zanurzymy się w wyczerpującej analizie, która obejmie zarówno aspekty historyczne, jak i współczesne. Adagio 62126 to temat cieszący się dużym zainteresowaniem i mający znaczący wpływ na różne obszary, dlatego istotne jest jego całościowe zrozumienie. W tym artykule staramy się zapewnić czytelnikowi pełną i szczegółową wizję Adagio 62126, w celu wygenerowania solidnej i wzbogacającej wiedzy na ten temat.
![]() | |
Typ |
lampowy, monofoniczny |
---|---|
Producent | |
Państwo | |
Dane techniczne | |
Zakresy fal | |
Fale długie |
150–285 kHz |
Fale średnie |
525–1605 kHz |
Fale krótkie |
5,85–19,6 MHz |
Czułość użytkowa | |
Fale długie |
2 mV/m (ant. ferryt.) |
Fale średnie |
1 mV/m (ant. ferryt.) |
Pasmo przenoszenia | |
Wzmacniacz |
150–3500 Hz |
Inne | |
Moc wzmacniacza |
1 W przy h≤7% |
Napięcie zasilania |
220 V |
Pobór mocy (sieć) |
30 VA |
Wymiary |
570×250×216 mm |
Masa |
5 kg |
Adagio 62126 – polski radioodbiornik produkowany w Zakładach Radiowych Diora. Umożliwia odbiór stacji na falach długich, średnich i krótkich. Posiada płynną regulację barwy dźwięku, wbudowaną antenę ferrytową i automatyczną regulację wzmocnienia. Układ odbiornika (superheterodynowy) zmontowany jest na płytce drukowanej i zawiera 3 lampy elektronowe (ECH 81, EBF 89 i ECL 82).