47. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji
W tym artykule szczegółowo zbadamy 47. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, temat, który w ostatnich latach wywołał duże zainteresowanie i debatę. Od początków po dzisiejsze znaczenie 47. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji przykuwał uwagę różnych warstw społeczeństwa. Poprzez wyczerpującą analizę zbadamy różne krawędzie tworzące 47. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, a także ich implikacje w różnych kontekstach. Ponadto podkreślimy ewolucję 47. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji w czasie, podkreślając jego wpływ w różnych obszarach i wpływ na podejmowanie decyzji. Ważąc różne punkty widzenia na temat 47. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji, staramy się zapewnić wszechstronną perspektywę, która wzbogaca zrozumienie tego tak istotnego dzisiaj tematu.
47. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się w dniach 4–14 września 1990 roku.
Jury pod przewodnictwem amerykańskiego pisarza Gore’a Vidala przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Lwa, brytyjskiemu filmowi Rosenkrantz i Guildenstern nie żyją w reżyserii Toma Stopparda. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Nagrodę Specjalną Jury, przyznano nowozelandzkiemu filmowi Anioł przy moim stole w reżyserii Jane Campion[1].
Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości otrzymali węgierski reżyser Miklós Jancsó oraz włoski aktor Marcello Mastroianni[2].
Członkowie jury
.jpg)
Konkurs główny
Gore Vidal, amerykański pisarz − przewodniczący jury[3]
María Luisa Bemberg, argentyńska reżyserka
Edoardo Bruno, włoski krytyk filmowy
Gilles Jacob, francuski krytyk filmowy- Alberto Lattuada, włoski reżyser
Kira Muratowa, ukraińska reżyserka
Omar Sharif, egipski aktor
Ula Stöckl, niemiecka reżyserka
Anna-Lena Wibom, szwedzka producentka filmowa
Przypisy
- ↑ Venice Film Festival 1990: Grand Canal Gossip. Film Comment. . (ang.).
- ↑ Venice Film Festival: History 1932–2018. La Biennale. . (ang.).
- ↑ Juries for the 1990s. Carnival of Venice. . (ang.).