Ładunek Plancka

Ładunek Plancka – jednostka ładunku w naturalnym systemie jednostek oznaczana jako ${\displaystyle q_{P}.}$

${\displaystyle q_{P}={\sqrt {\hbar c4\pi \varepsilon _{0}}}\approx }$ 1,8755459 × 10⁻¹⁸ C,

gdzie:

${\displaystyle \hbar }$ – zredukowana stała Plancka,

${\displaystyle \varepsilon }$ – przenikalność elektryczna próżni,

${\displaystyle c}$ – prędkość światła w próżni.

Ładunek Plancka oraz ładunek elektronu wiąże ze sobą zależność:

${\displaystyle e=q_{P}{\sqrt {\alpha }}=0{,}085424543q_{P},}$

gdzie:

${\displaystyle \alpha }$ – stała struktury subtelnej,

${\displaystyle e}$ – ładunek elektronu.

Ładunek Plancka nie został opisany w oryginalnej pracy tego fizyka z 1899 roku. Fizycy wprowadzili go potem do systemu jednostek naturalnych na zasadzie analogii.