W następnym artykule szczegółowo zbadamy temat Zima Helikonii, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w historii, Zima Helikonii był przedmiotem badań i analiz zarówno ekspertów, jak i fanów. Przez lata Zima Helikonii okazał się bardzo ważnym i wieloaspektowym tematem, dlatego warto go analizować z różnych perspektyw. W tym artykule zagłębimy się w różne wymiary Zima Helikonii i zbadamy jego wpływ w różnych kontekstach, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat.
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego | |
| Wydawca | |
| Przekład | |
Zima Helikonii (tyt. oryg. Helliconia Winter) – powieść fantastycznonaukowa brytyjskiego pisarza Briana Aldissa z 1985 roku, trzeci tom trylogii o Helikonii.
Na planecie Helikonii, opisywanej w cyklu powieści Briana Aldissa, zbliża się tysiącletnia zima, a do ludzkich siedzib coraz częściej zbliżają się fagory, rogate istoty podobne do Minotaura. Głównym motywem książki są przygody młodego Luterina Shokerandita, który uczestniczy w wojnie, a następnie wyrusza na pielgrzymkę[1].
W 1985 roku powieść otrzymała nagrodę BSFA dla najlepszej powieści science fiction[2] oraz nominację do nagrody Nebula[3].
Polskie wydanie książki zostało opublikowane w 1992 roku przez wydawnictwo Iskry w przekładzie Tomasza Wyżyńskiego w serii Fantastyka-Przygoda[4].