Zenon z Kition

W tym artykule omówimy Zenon z Kition, bardzo istotny temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Zenon z Kition był przedmiotem badań, analiz i refleksji ekspertów i naukowców, którzy starali się zrozumieć jego wpływ, implikacje i możliwe rozwiązania. Z różnych perspektyw podjęto próbę zajęcia się zmienną Zenon z Kition w sposób kompleksowy, biorąc pod uwagę jej liczne wymiary i złożoność. W tym sensie artykuł ma na celu włączenie się do dyskusji wokół Zenon z Kition, oferując szczegółową, uzasadnioną i obiektywną analizę, która przyczynia się do wzbogacenia wiedzy na ten temat.

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2014-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Zenon z Kition

Zenon z Kition (gr. Ζήνων ὁ Κιτιεύς, trb. Zenon ho Kitieus; ur. ok. 335 p.n.e. w Kition na Cyprze, zm. ok. 263 p.n.e. w Atenach) – grecki filozof, założyciel szkoły stoików[1].

Pozostawał pod wpływem autorów, takich jak Ksenofont i Platon, opisujących postać i nauczanie Sokratesa, potem pobierał nauki u cyników (Krates z Teb), których obyczaje go zraziły. Jego szkoła miała być odpowiedzią na ogród Epikura. Za życia stał się najsławniejszym filozofem w Atenach, a na jego wykłady ściągali uczniowie ze wszystkich stron Grecji. Dał początek kierunkowi zwanemu stoicyzmem, który nakazuje zachować spokój zarówno w cierpieniu jak i w szczęściu. Nie należy poddawać się emocjom i namiętnościom. Jego powiedzenie: "Fortuna kołem się toczy".

Wizerunek Zenona z Kition został umieszczony na cypryjskich monetach obiegowych o nominale 20 centów bitych z przerwami w latach 1989-2004[2][3].

Śmierć

Laertios tak relacjonuje jego śmierć: Gdy wychodził ze szkoły, potknął się i upadł, łamiąc sobie palec u nogi. Uderzając pięścią w ziemię, zacytował wers z Niobe: Przychodzę, przychodzę, czemu mnie wołasz? Zmarł na miejscu wskutek wstrzymania oddechu[4].

Poglądy

Zenon w etyce przyjmował, że szczęście daje człowiekowi tylko cnota, uniezależniająca go od wszelkich okoliczności oraz ucząca życia zgodnego z rozumem i naturą. Powinna ona prowadzić do obojętności wobec wszystkiego, co nie jest moralnie dobre ani złe (adiafora). Postulował wyzbycie się szkodliwych namiętności (apatheia), które uważał za źródło zła; wartość moralną uczynków uzależniał od intencji.

Stoicy byli przekonani o celowości świata i o istnieniu przeznaczenia. W warstwie etycznej przekłada się to na ich postulat dążenia do osiągnięcia cnoty, który rozumieli jako dostrojenie się do rozumnego biegu wydarzeń.

Dzieła

  • O państwie
  • O życiu zgodnym z naturą
  • O instynkcie, czyli o naturze człowieka
  • O namiętnościach
  • O obowiązku
  • O prawie
  • O wykształceniu helleńskim
  • O wzroku
  • O całym świecie
  • O znakach
  • O nauce pitagorejskiej
  • Zagadnienia ogólne
  • O sposobach wyrażania
  • Pięć problemów homeryckich
  • O słuchaniu poetów
  • Sztuka, odpowiedzi i dowody
  • Wspomnienia o Kratesie
  • Etyka

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Zenon z Kition, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. ↑ Cypr 20 centów, 1991-2004. ucoin.net. .
  3. ↑ Cypr 20 centów, 1989-1990. ucoin.net. .
  4. ↑ Laërtius, Diogenes (1925). "The Stoics: Zeno" . Lives of the Eminent Philosophers. Vol. 2:7. Translated by Hicks, Robert Drew (Two volume ed.). Loeb Classical Library. § 1–160. § 28.