Zarzeczewo
Dziś Zarzeczewo to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Ze względu na swój znaczący wpływ na różne obszary życia, Zarzeczewo okazał się zjawiskiem wartym głębszego zbadania i zrozumienia. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Zarzeczewo pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie, kulturze, polityce i technologii. W tym artykule zagłębimy się w złożoność i konsekwencje Zarzeczewo, badając jego liczne aspekty i wpływ na współczesny świat. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży, aby odkryć i zastanowić się nad Zarzeczewo w całej okazałości.
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (XII 2014) |
55[2] |
| Strefa numeracyjna |
54 |
| Kod pocztowy |
87-610[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CWL |
| SIMC |
0862799 |
Położenie na mapie gminy Fabianki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu włocławskiego  | |
 52°40′01″N 19°10′42″E/52,666944 19,178333[1]
| |
Zarzeczewo (dawniej Zarzyczewo) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Fabianki.
Dobra ziemskie Zarzyczewo Nowe do II wojny światowej należały do rodziny Pobóg-Olszewskich. Ostatnim właścicielem był Bronisław Pobóg-Olszewski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Jest najmniejszą miejscowością gminy Fabianki.
W Zarzeczewie Starym znajdują się ruiny okazałego dworu oraz krzyż przydrożny, a także grodzisko pierścieniowate zbudowane pomiędzy X a XII wiekiem, pozostałość po średniowiecznej osadzie[4].
Od 1 grudnia 1979 znaczna część dawnej wsi Zarzeczewo (225,64 ha) leży w granicach administracyjnych miasta Włocławek[5]. Obszar ten stanowi osiedle Zarzeczewo. Znajduje się w niej m.in. marina i zespół dwórski z początku XX wieku, obecnie siedziba oddziału Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego[6].
Gród w Zarzeczewie
Grodzisko w Zarzeczewie datowane jest na XI wiek. Wcześniej w X wieku istniała w Zarzeczewie osada nieobronna, a w XI w. wzniesiono gród, w otoczeniu którego powstało podgrodzie i rozwijały się osady. Gród funkcjonował do XIII wieku, gdy osadę przeniesiono na teren dzisiejszego Włocławka[7]. Zarejestrowano 2 poziomy pożarowe, które świadczą o zniszczeniach, a nawarstwienia na nich uformowane, o kolejnych odbudowach. Wewnątrz grodu zabudowa rozlokowana była przy wale tak, że pozostawał pośrodku pusty plac-majdan. Gród otaczało od północy podgrodzie zamknięte wałem, dziś niewidocznym na powierzchni ziemi, oraz dwie inne otwarte osady ulokowane po stronie południowej i wschodniej. Łącznie całość zajmuje teren o powierzchni kilkunastu hektarów. Gród znajdował się na terenie włocławskiego okręgu grodowego, później kasztelanii, której stolicę przeniesiono po połowie XIII w. do Brześcia Kujawskiego. Na pobliskiej rzece Chełmicy przebiegała granica z kasztelanią dobrzyńską (oraz diecezją płocką). Zarzeczewo wchodzi w skład diecezji włocławskiej. Badania na terenie grodu prowadziła dr Aldona Andrzejewska z Uniwersytetu Łódzkiego[7].
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1033941 | Budki Zarzyczewskie | część wsi |
| 0862807 | Kulin | część wsi |
| 0862813 | Urszulewo | część wsi |
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 159230
- ↑ administrator strony: Demografia. oficjalna strona internetowa Urzędu Gminy Fabianki. . . (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1588 .
- ↑ tablica informacyjna przy zatoce, pod którą podpisał się Lesław Urbankiewicz
- ↑ Dz.U. 1979 nr 26 poz. 155
- ↑ Geoportal miasta Włocławek .
- ↑ a b We Włocławku znaleziono fundamenty romańskiej katedry? , Archeowieści, 5 listopada 2009 .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
