W artykule, który prezentujemy poniżej, zagłębimy się w temat Zakład Usługowo Remontowy Tramwajów Śląskich, badając jego różne aspekty i dzisiejsze znaczenie. Zakład Usługowo Remontowy Tramwajów Śląskich to temat, który przyciągnął uwagę szerokiego spektrum osób, od naukowców i specjalistów w tej dziedzinie, po osoby zainteresowane zrozumieniem jego wpływu na społeczeństwo. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę postaramy się rozwikłać jej implikacje i zaoferować wszechstronną wizję, która pozwoli naszym czytelnikom lepiej zrozumieć to zjawisko. Od powstania do ewolucji na przestrzeni czasu, Zakład Usługowo Remontowy Tramwajów Śląskich wywołał debaty i kontrowersje, które sprawiają, że jest to temat cieszący się dużym zainteresowaniem w różnych obszarach badań. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Zakład Usługowo Remontowy Tramwajów Śląskich!
Hale na terenie Zakładu | |
Typ |
zajezdnia tramwajowa |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Miejscowość | |
Lokalizacja | |
Przewoźnik | |
Data otwarcia |
1930 |
Położenie na mapie Chorzowa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
![]() |
Zakład Usługowo Remontowy – zakład należący do Tramwajów Śląskich zajmujący się remontem taboru i podzespołów tramwajowych, produkcją elementów torowych oraz utrzymaniem systemu łączności. Zakład znajduje się w Chorzowie przy ul. Inwalidzkiej 5. Do 2006 roku zakład pełnił funkcję zajezdni tramwajowej.
Pod koniec XIX wieku rozpoczęto budowę linii tramwajowych w Hajdukach (obecnie Chorzów Batory). 7 września 1899 rozpoczęto eksploatację linii Hajduki – Katowice, a 19 listopada linii Hajduki – Królewska Huta (obecnie dzielnica Centrum Chorzowa)[1][2].
Wraz z budową linii tramwajowych w Hajdukach wybudowano zajezdnię pomiędzy obecnymi ulicami Zamenhofa, Ratuszową, Trzyniecką i Długą. Na terenie zajezdni znajdowała się dwuczęściowa hala postojowa dla wagonów, pierwsza część przeznaczona była dla wagonów silnikowych i była zamykana, a druga część była przeznaczona dla wagonów doczepnych i była otwarta. W każdej części znajdowały się po 3 tory mające po 4 stanowiska. Na terenie zajezdni znajdowały się również tory odstawcze, warsztat, lakiernia, stolarnia i kuźnia. Obok zajezdni powstała elektrownia zasilająca sieć tramwajową[1].
W połowie 1929 roku rozpoczęto budowę nowych warsztatów głównych i zajezdni przy obecnej ulicy Inwalidów w niewielkiej odległości od starej zajezdni. 5 sierpnia 1930 roku gotowa była hala postojowo-przeglądowa, 8 listopada warsztaty, a 22 grudnia biura. W 1932 roku wybudowano jeszcze suszarnię piasku i skład soli oraz oddano do użytku windę towarową. Ogółem na terenie zajezdni powstało: 8-torowa hala warsztatu głównego ze składnicą i garażami, 8-torowa hala wagonowa, budynek administracyjny, budynek mieszkalny, lakiernia, suszarnia piasku i skład soli. Hala warsztatu wyposażona była w napędzaną elektrycznie przesuwnicę wagonów. Stara zajezdnia została sprzedana gazowni i w 1937 roku rozebrana[3].
Na początku XXI wieku podjęto decyzję, że chorzowska zajezdnia będzie zajmować się tylko naprawami tramwajów. Pomiędzy 15 czerwca a 12 sierpnia 2006 zajezdniom Zawodzie i Stroszek przekazano obsługę wszystkich relacji dotychczas obsługiwanych przez zajezdnię w Chorzowie Batorym[4][5]:
Data przekazania | Numer | Relacja | Nowa zajezdnia |
---|---|---|---|
15 czerwca 2006 | 12 | Chorzów pl. Hutników – Siemianowice Śl. pl. Skargi | Zawodzie |
15 lipca 2006 | 13 | Chorzów rynek – Siemianowice Śl. pl. Skargi | |
23 | Chorzów Stadion Śląski – Szopienice | ||
29 lipca 2006 | 11 | Katowice pl. Wolności – Ruda Śląska Chebzie | Stroszek |
17 | Chorzów rynek – Ruda Śląska Chebzie | ||
10 | Siemianowice Śl. pl. Skargi – Ruda Śląska Chebzie | (linię zawieszono) | |
12 sierpnia 2006 | 7 | Bytom pl. Sikorskiego – Katowice Zawodzie | Zawodzie |
36 | Chorzów Ratusz – Katowice Zawodzie | ||
37 | Chorzów Ratusz – Szopienice |
6 maja 2022 dawna zajezdnia tramwajowa w Chorzowie-Batorym przy ul. Inwalidzkiej 5 została wpisana do rejestru zabytków (nr rej. A/980/2022)[6]. Wpis do rejestru zabytków objął budynek administracyjny, budynek warsztatu, budynek wozowni orz budynek dawnej kuchni[7].
Pojazd | Liczba sztuk | Lata modernizacji | Uwagi | Źródła |
---|---|---|---|---|
Konstal 105Na | 4 | 2000 | modernizacja częściowo odbyła się w zajezdni Będzin | [8] |
4 | 2001 | |||
1 | ? | |||
11 | 2009-? | [9] | ||
Düwag Pt | 14 | 2010-? | dostosowanie do polskich warunków tramwajów sprowadzonych z Frankfurtu nad Menem | [10][11][12][13] |
SGP/Lohner E1 | 25 | 2010–2013 | dostosowanie do polskich warunków tramwajów sprowadzonych z Wiednia | [14][15] |
Konstal 111N | 2 | 2012 | części dostarczyła Lemma i Astromal | [16][17] |
2 | 2015 | części dostarczyła Enika, Lemma i TriboTec Polska | [18][19][20] | |
2 | 2016 | części dostarczyła Lemma, TriboTec Polska i Webasto Petemar | [21][22][23] | |
Konstal 105Na | 30 | 2012–2014 | modernizacja na wzór Moderusów Alfa HF 11 AC | [8][24][25] |
Düwag Ptm | 2 | 2015-2017 | przeróbka na tramwaj jednokierunkowy połączona z wyposażeniem w niskopodłogowy człon | [26][27][28] |
Alstom Konstal 116Nd | 1 | 2019–2021 | [29] |