Wstęgor królewski

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Wstęgor królewski. Wstęgor królewski to temat, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Jego wpływ jest niezaprzeczalny, a jego znaczenie rozciąga się na szeroki zakres obszarów, od polityki po kulturę popularną. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wstęgor królewski, badając jego znaczenie historyczne, znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie i możliwe implikacje na przyszłość. Mamy nadzieję rzucić światło na ten fascynujący temat poprzez szczegółową i wnikliwą analizę oraz wspierać zrozumienie i dialog między naszymi czytelnikami. Przygotuj się więc na zanurzenie w ekscytującym świecie Wstęgor królewski!

Wstęgor królewski
Regalecus glesne[1]
Ascanius, 1772
Ilustracja
Wstęgor królewski – okaz Naturhistorisches Museum w Wiedniu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

strojnikokształtne

Rodzina

Regalecidae

Rodzaj

Regalecus

Gatunek

wstęgor królewski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Wstęgor królewski[3] (Regalecus glesne), dawniej nazywany[4] królem śledziowym[3] – gatunek ryby głębinowej z rodziny Regalecidae, wcześniej zaliczanej do wstęgorowatych. Jest jedną z najdłuższych ryb świata.

Zasięg występowania

Gatunek kosmopolityczny – zasiedla wody Oceanu Indyjskiego, Pacyfiku, Atlantyku, Morza Północnego i Śródziemnego. Żyje w otwartej toni wodnej, na głębokościach 20–1000 m, zwykle 20–200 m. Czasem pojawia się przy powierzchni. Znajdowano też osobniki wyrzucone przez morze na brzeg[5].

Charakterystyka

Wstęgor królewski znaleziony w 1996 r. na plaży w pobliżu San Diego w Kalifornii

Wzdłuż jego wąskiego, taśmowatego, mocno bocznie spłaszczonego ciała ciągnie się płetwa grzbietowa, od głowy do ogona, służąca zarazem wstęgorowi za napęd. Płetwa ta liczy rekordową liczbę ponad 300 promieni, z czego pierwszych kilkanaście jest wysokich i zakończonych ozdobnymi zgrubieniami przypominającymi koronę. Płetwy brzuszne są silnie zredukowane, a odbytowa nie występuje. Przypuszcza się, że płetwy wstęgora pod wodą mają jaskrawoczerwoną barwę, lecz szybko blakną na świetle. Ciało jest jasne, srebrzyście połyskujące.

Ryba ta ma zazwyczaj do 8 metrów długości, maksymalna potwierdzona długość wynosi 11 m[6], lecz istnieje co najmniej jedno doniesienie o osobniku, którego długość wynosiła 17 metrów[7]. Maksymalna potwierdzona masa ciała wynosiła 272 kg.

Pokarm

Wstęgor żywi się bezkręgowcami i małymi rybami. Widywano go żerującego przy powierzchni wody w pozycji pionowej, utrzymującego się przy pomocy powolnych, falistych ruchów płetwy grzbietowej[8]

Wstęgor królewski w wierzeniach

Wstęgor królewski na rycinie z 1895 roku

Wstęgor królewski porusza się falistymi, wężowatymi ruchami, co – prawdopodobnie – przyczyniło się do powstania legend o wężach morskich. W wierzeniach rybaków skandynawskich przewodzi on ławicom śledzi, stąd polska nazwa król śledziowy (ang. king of herrings). Obrażenie króla śledziowego miało się kończyć odpłynięciem z łowisk zarówno króla, jak i ławic śledzi[9]. Legendy te wywodzą się jeszcze z czasów wikingów. W japońskiej tradycji pojawienie się wstęgora to zły omen i zapowiada kataklizm - trzęsienie ziemi lub tsunami.[10]

Przypisy

  1. ↑ Regalecus glesne, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Regalecus glesne, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ a b Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
  4. ↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Przekład i adaptacja: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 82. ISBN 83-7129-306-2.
  5. ↑ Dowód na istnienie węża morskiego, Rzeczpospolita, 2010-05-11,
  6. ↑ Eschmeyer, W.N., E.S. Herald & H. Hammann 1983 A field guide to Pacific coast fishes of North America. Houghton Mifflin Company, Boston, U.S.A. 336 p.
  7. ↑ Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
  8. ↑ Załachowski, 1997
  9. ↑ Mały słownik zoologiczny: ryby, 1976
  10. ↑ Wstęgor królewski to tajemnicza ryba. Na jej temat powstało wiele mitów, w tym ten o „królu śledziowym” | National Geographic , www.national-geographic.pl .

Bibliografia

  • Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  • Regalecus glesne. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
  • Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.