Województwo królewieckie

W dzisiejszym świecie Województwo królewieckie zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, naukę czy kulturę, Województwo królewieckie zajmuje dziś poczesne miejsce. Jego wieloaspektowość i znaczenie w różnych obszarach sprawiają, że jest to temat cieszący się powszechnym zainteresowaniem. W tym artykule zbadamy różne wymiary Województwo królewieckie i jego wpływ na życie codzienne. Poprzez dogłębną i eklektyczną analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Województwo królewieckie dzisiaj i jego potencjalne konsekwencje dla przyszłości.

Województwo królewieckie
Palatinatus Kinsbergensis
— województwo —
1454–1466
Państwo

 Korona Królestwa Polskiego

Data powstania

1454

Data likwidacji

1466

Siedziba wojewody i sejmiku

Królewiec

Wojewoda

Ścibor Bażyński

brak współrzędnych

Województwo królewieckie (łac. Palatinatus Kinsbergensis) – województwo ze stolicą w Królewcu, utworzone przez Kazimierza Jagiellończyka po inkorporacji Prus do Korony Królestwa Polskiego (6 marca 1454), przy ustalaniu nowego podziału administracyjnego terytoriów państwa zakonnego w połowie kwietnia 1454 r.[1][2]

Nominację na wojewodę otrzymał w połowie kwietnia 1454 r. Ścibor Bażyński[3], z tytułem tym występuje po raz ostatni 12 kwietnia 1455 r.[4] W związku z toczącymi się działaniami wojny trzynastoletniej, województwo nie zostało praktycznie zorganizowane i więcej nie obsadzane. Od 1456 r. Bażyński występuje z tytułem wojewody elbląskiego (przemianowanego później na malborskiego)[5], chociaż formalną nominację otrzymał dopiero 19 maja 1467 r.[3] Województwo przestało istnieć w związku z postanowieniami pokoju toruńskiego w 1466.

Wojewoda królewiecki

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Zdzisław Kaczmarczyk, Bogusław Leśnodorski: Historia państwa i prawa Polski. T. II: od połowy XV wieku do r. 1795, wyd. IV. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 161–162.
  2. ↑ Wojciech Hejnosz. Przyczynki do dziejów ustrojowych Prus i Pomorza: o zaginionych województwach pruskich: królewieckim, elbląskim i niderlandzkim. „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu”. T. XV, zeszyt 3-4, s. 10, 1950. 
  3. ↑ a b Krzysztof Mikulski: Urzędnicy Prus Królewskich XV–XVIII wieku. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, s. 12, 94. ISBN 83-04-03523-5.
  4. ↑ Paweł Czaplewski. Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich 1454–1772. „Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu”. T. XXVI–XXVIII (1919–1921), s. 8, 1921. Towarzystwo Naukowe w Toruniu. 
  5. ↑ K. Mikulski w: „Urzędnicy...” (s. 13) twierdzi, iż tytuł Ścibora Bażyńskiego wojewody „der Nieder Lande” oznacza „dolnopruskiego”, czyli królewieckiego, a nie elbląskiego.