Wojciech Gunia
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Wojciech Gunia, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Dzięki swoim osiągnięciom i wkładowi Wojciech Gunia udowodnił, że jest prawdziwym pionierem w swojej dziedzinie, inspirując całe pokolenia swoją odwagą i determinacją. Od skromnych początków po drogę do sławy Wojciech Gunia pokonał pozornie nie do pokonania przeszkody, aby osiągnąć sukces. Dzięki dziedzictwu, które będzie trwać wiecznie, Wojciech Gunia pozostaje kultową postacią, która nadal wpływa na nasze życie w sposób, którego nawet sobie nie wyobrażaliśmy. Dołącz do nas w tej podróży w czasie, odkrywając życie i dziedzictwo Wojciech Gunia.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
Literatura grozy, fotografia |
| Strona internetowa | |
Wojciech Gunia (ur. 1983 w Nowym Sączu) – polski pisarz, autor utworów prozą poruszających się w rejonach dziwności i grozy, także fotograf, publicysta oraz tłumacz[1].
Życiorys
Literaturoznawca, absolwent Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Zadebiutował w 2013 roku w antologii Po drugiej stronie. Weird fiction po polsku.
W 2018 roku objął funkcję redaktora prowadzącego polskiego rocznika weird fiction pt. Sny umarłych[2].
Prowadzi bloga Labirynt z liści[3][4].
W 2021 roku zadebiutował jako fotograf. Złe wszechświaty – połączenie albumu fotograficznego i zbioru prozy poetyckiej[5] – ukazały się nakładem Wydawnictwa IX.
Mieszkał w Krakowie i Belgradzie[6]. Obecnie mieszka z rodziną w Warszawie.
Charakterystyka pisarstwa
Prozę Guni zaludniają anonimowi antybohaterowie stawiani najczęściej w niemożliwych do zniesienia sytuacjach, co odzwierciedla skrajny nihilizm autora. Gunia niejednokrotnie sięga po motywy klasyków literatury absurdu: w Powrocie odnaleźć można nawiązanie do Zamku, zaś w Domu wszystkich snów pojawia się motyw z Becketta, gdzie narratorzy czekają na kogoś, kto nie nadejdzie.
W przekładzie
W grudniu 2021 roku zadebiutował na amerykańskim rynku książkowym. Opowiadanie pt. Wojna z debiutanckiego Powrotu ukazało się w antologii Book of World Horror Stories[7] z ramienia wydawnictwa Valancourt Books[8], pomieszczającej autorów literatury grozy z całego świata.
Inspiracje
Wojciech Gunia pytany o najważniejsze[9] inspiracje dla swojego pisarstwa, podaje Samuela Becketta, Franza Kafkę, Bruno Schulza, Stanisława Lema oraz Fernanda Pessoę. Klasycy literatury grozy – Edgar Allan Poe i H.P. Lovecraft także są dla niego ważni. Gunia także wysoko ceni opowiadania Stefana Grabińskiego, krótkie prozy Andrzeja Bursy[6] oraz prozę poetycką Zbigniewa Herberta[6]. Współczesny pisarz poruszający się w obszarach dziwności i grozy – Thomas Ligotti, również miał silny wpływ na prozę Gunii.
Wysoko ceni także Zagubioną autostradę Davida Lyncha[10]
Głównymi inspiracjami[6] dla fotografii Guni są prace Edwarda Hartwiga i Tomasza Gudzowatego.
Twórczość
Zbiory opowiadań
- Powrót, Agharta 2014; Wydawnictwo IX 2020[11]
- Miasto i rzeka, Dom Horroru 2017
- Dom wszystkich snów, Wydawnictwo Literate 2020
Powieści
- Nie ma wędrowca, C&T 2016
- Dom Motta, Literate 2020 (w ramach tomu Dom wszystkich snów)[12]
- Złodzieje motyli, Alegoria 2023 (współautorstwo z Barbarą Mikulską)[13]
Albumy fotograficzne
- Złe wszechświaty, Wydawnictwo IX 2021
Opowiadania rozproszone
- Wieża milczenia – w antologii Maszyna. Antologia horroru industrialnego, 2017
- Zachwyt – w antologii Fantazmaty t. I, 2018
- Ogród, nocne niebo – w Fenix Antologia 2-3/2019
- Płyną – w antologii Tarnowskie Góry Fantastycznie, 2019
- Ciemność jest ogromna i cierpliwa – w antologii Ku gwiazdom, 2021.
Recepcja i nagrody
Gunia już od momentu debiutanckiego Powrotu stał się ważnym głosem w polskiej literaturze grozy. O Powrocie Jakub Winiarski pisał: „Cóż za kosmiczna afera! Jak niebywałe pisarskie ambicje! Co za styl! Zaprawdę, powiadam wam: sięgając po Powrót Wojciecha Guni, pakujecie się w poezję, metafizykę i grozę. Nie mówcie, że nie ostrzegałem”[14]. Dawid Kain również wyraził uznanie, pisząc: „Opowiadania Wojciecha Guni czyta się, jakby były efektem tajnej współpracy Bruno Schulza, Franza Kafki i Thomasa Ligottiego. To nastrojowa proza skupiona na sprawach ostatecznych”[14].
W 2017 roku za Nie ma wędrowca otrzymał nagrodę im. Stefana Grabińskiego[15].
W 2021 roku jako pierwszy w historii otrzymał w tym samym roku dwie najważniejsze nagrody środowiska literatury fantastycznej: nagrodę im. Macieja Parowskiego[16] przyznawaną przez redakcję Nowej Fantastyki oraz nagrodę główną im. Jerzego Żuławskiego[17] za "Dom Motta" (powieść w ramach tomu "Dom wszystkich snów").
Przypisy
- ↑ Thomas Ligotti - Pieśni umarłego marzyciela OKULTURA , okultura.pl (pol.).
- ↑ Recenzje książek okiem autora | Recenzje Pisarza , phantombooks.pl (pol.).
- ↑ Wojciech Gunia, encyklopediafantastyki.pl .
- ↑ Notka biograficzna na stronie wydawcy. Wydawnictwo IX - strona oficjalna . .
- ↑ Wojciech Gunia „Złe wszechświaty” – Wydawnictwo IX , wydawnictwoix.pl (pol.).
- ↑ a b c d Wojciech Gunia: Piszę krwią i żółcią | Rozmawia Jacek Szafranowicz - Zupełnie Inna Opowieść , zupelnieinnaopowiesc.com (pol.).
- ↑ The Valancourt Book of World Horror Stories, vol. 2 - Valancourt Books , valancourtbooks.com (ang.).
- ↑ Valancourt Books - Valancourt Books , valancourtbooks.com (ang.).
- ↑ Literatura jest sexy – „Chcę być czytany przez tych, którym jest to potrzebne”. Rozmowa z Wojciechem Gunią.
- ↑ Wojciech Gunia. Człowiek za murem – Badloopus , badloopus.pl (pol.).
- ↑ Wojciech Gunia „Powrót” – Wydawnictwo IX , wydawnictwoix.pl (pol.).
- ↑ Przemysław Poznański, Lęk przed milczącą nieobecnością | Wojciech Gunia, Dom wszystkich snów , Zupełnie Inna Opowieść, 9 czerwca 2021 (pol.).
- ↑ Przemysław Poznański, Cena marzeń | Barbara Mikulska, Wojciech Gunia, Złodzieje motyli , Zupełnie Inna Opowieść, 24 kwietnia 2023 (pol.).
- ↑ a b Wojciech Gunia „Powrót” – Wydawnictwo IX , wydawnictwoix.pl (pol.).
- ↑ nagrodagrabinskiego.pl , nagrodagrabinskiego.pl (pol.).
- ↑ Instytut Książki , pl/aktualnosci,2,nagrody-nowej-fantastyki-2021,6433.html (pol.).
- ↑ Nagroda Żuławskiego 2021: poznaliśmy wyróżnione tytuły z fantastyki , naekranie.pl (pol.).