Z tej okazji wkraczamy w ekscytujący świat Witold Repetowicz. Od niepamiętnych czasów Witold Repetowicz budzi ciekawość i zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, wpływ na popkulturę czy znaczenie na polu naukowym, Witold Repetowicz pozostawił niezatarty ślad w ludzkości. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom i perspektywom związanym z Witold Repetowicz, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na nasze życie. Krótko mówiąc, zanurzamy się w fascynującą podróż, która doprowadzi nas do odkrycia wszystkiego, co ma do zaoferowania Witold Repetowicz. Dołącz do nas w tej ekscytującej przygodzie!
| Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1975 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Strona internetowa | |
Witold Adam Repetowicz (ur. 3 stycznia 1975 w Katowicach) – polski prawnik, dziennikarz prasowy i telewizyjny, reporter wojenny, autor filmów dokumentalnych i reportaży, naukowiec zajmujący się geopolityką oraz analityk specjalizujący się głównie w tematyce bliskowschodniej. Laureat Nagrody im. Kazimierza Dziewanowskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w 2017.
Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. Przewodniczący Zarządu Krajowego Niezależnego Zrzeszenia Studentów w latach 1994–1995[2]. W wyborach samorządowych w 2002 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego warszawskiej dzielnicy Ursus z listy komitetu Julii Pitery[3]. W 2010 wykładał prawo na Panafrykańskim Uniwersytecie Pokojowym (Pan-African Peace University, Université Panafricaine de la Paix) w Uvirze w Demokratycznej Republice Konga[4].
W działalności naukowej specjalizuje się w zagadnieniach bezpieczeństwa i obronności, geopolityki, Bliskiego i Środkowego Wschodu oraz Afryki[5]. Autor artykułów naukowych i opracowań o charakterze eksperckim, m.in. publikacji „Międzynarodowa jurysdykcja karna – szansą dla Afryki?”[4] W 2022 uzyskał stopień doktora na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Sztuki Wojennej w Warszawie na podstawie pracy pt. Bezpieczeństwo państwa i pozycja geopolityczna Iraku w kontekście tożsamości plemiennej, religijnej i etnicznej[6][7].
Zajmuje się także zależnościami pomiędzy migracjami, demografią a konfliktami zbrojnymi na Bliskim Wschodzie, przede wszystkim w Syrii i syryjskim Kurdystanie[8]. W 2018 wprowadził pojęcie tzw. broni demograficznej (broń „D”) jako zagrożenia asymetrycznego[9].
Ekspert Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego[1].
Jako dziennikarz publikuje m.in. na portalu Defence24.pl, w „Do Rzeczy” i „Polsce Zbrojnej”. Jest autorem serii reportaży telewizyjnych o sytuacji humanitarnej na Bliskim Wschodzie i uchodźcach z Syrii. W latach 2017–2018 korespondent Polskiej Agencji Prasowej w Syrii i Iraku[10].
Od 16 listopada do 22 grudnia 2017 przetrzymywany w więzieniu przez syryjski wywiad wojskowy[11]. Został z niego zwolniony dzięki staraniom polskiego dyplomaty Krzysztofa Czapli[12].
Reportaż z podróży do Syrii i Iraku w latach 2014–2016. Według wydawcy stanowi opowieść o walce Kurdów z Państwem Islamskim, dążeniu do niepodległości, a także o sytuacji w syryjskiej Rożawie, w tym działaniach wojsk tureckich wobec ludności cywilnej[13]. Za publikację tę od 2016 objęty jest zakazem wjazdu do Turcji[11].
Reportaż będący wg wydawcy m.in. „próbą zmierzenia się z fałszywym obrazem Iraku – państwa, zdaniem Zachodu, sztucznego i skazanego na wojnę, gdzie na każdym rogu czai się terrorysta, szyici i sunnici skaczą sobie do gardeł, a między zniszczonymi budynkami przejeżdżają pancerne wozy stacjonujących wojsk”[14].
Książka oparta na pracy doktorskiej, poświęcona zagadnieniom bezpieczeństwa państwa irackiego i dowodząca jego żywotności[15].
(lista filmów niepełna)