Wincenty Tymieniecki
W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Wincenty Tymieniecki. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, temat ten stanowi podstawowy aspekt współczesnego społeczeństwa. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy, jak Wincenty Tymieniecki wpłynął na różne dziedziny, od ekonomii po kulturę, politykę i technologię. Podobnie zagłębimy się w implikacje, jakie Wincenty Tymieniecki ma na codzienne życie ludzi, a także jego przyszłe prognozy. Poprzez krytyczną i refleksyjną analizę będziemy starali się zrozumieć złożoność i znaczenie Wincenty Tymieniecki we współczesnym świecie, oferując kompleksową perspektywę, która zachęca do refleksji i debaty.
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 kwietnia 1871 | |
| Data i miejsce śmierci |
10 sierpnia 1934 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup diecezjalny łódzki | ||
| Okres sprawowania |
1921–1934 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
6 stycznia 1895 | |
| Nominacja biskupia |
11 kwietnia 1921 | |
| Sakra biskupia |
29 czerwca 1921 | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Data konsekracji |
29 czerwca 1921 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
Wincenty Tymieniecki (ur. 3 kwietnia 1871 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 10 sierpnia 1934 w Łodzi) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny łódzki w latach 1921–1934.
Życiorys
Urodził się 3 kwietnia 1871 w Piotrkowie Trybunalskim[1]. W 1891 wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie, a 6 stycznia 1895 otrzymał święcenia kapłańskie. Najpierw posługiwał w Skierniewicach. Stąd, jako wikariusz, skierowany ok. połowy listopada 1895 r. do parafii Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi[2].
W czasie I wojny światowej został wiceprezesem Komitetu Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi[3], był pełnomocnikiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa na miasto Łódź i wiceprzewodniczącym Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa na województwo łódzkie w 1920[4].
Od czasu powołania diecezji łódzkiej 10 grudnia 1920 pełnił funkcję wikariusza generalnego. Bullą papieską z 11 kwietnia 1921 został powołany na pierwszego biskupa diecezjalnego diecezji łódzkiej. Sakrę biskupią przyjął 29 czerwca 1921. Konsekrował go kardynał Aleksander Kakowski[potrzebny przypis]. Na zawołanie biskupie przyjął słowa „In sudore vultus” (W pocie czoła)[5]. Zorganizował kurię, seminarium duchowne, sąd kościelny oraz kapitułę katedralną. Rozwinął działalność charytatywną i oświatową wśród robotników.
Został pochowany w krypcie łódzkiej katedry.
Odznaczenia, upamiętnienie
Dekretem z 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
Otrzymał również Złotą Odznakę Honorową Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[7].
Jego imieniem nazwano dawną ulicę Emilii w Łodzi[8].
Przypisy
- ↑ P. Zwoliński. Biskup Wincenty Tymieniecki i jego inicjatywy społeczno-dobroczynne – przyczynek do biografii. „Łódzkie Studia Teologiczne”. 17, s. 447, 2008. ISSN 1231-1634. . W akcie chrztu widnieje data 15 marca 1871 (Skan aktu chrztu; nr 281. genealodzy.pl. .), podawana jest również data 19 marca 1871 (P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 457. ISBN 83-211-1311-7.).
- ↑ Z miasta i Okolic. Zmiany w duchowieństwie. „Tydzień”. Rok XXIII (nr 48), s. 3, 1895-12-13. M. Dobrzański (red.). Petroków (Piotrków Trybunalski): M. Dobrzański. .
- ↑ J. Sosnowska, Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi – organizacja, struktura, zadania w początkowym okresie I wojny światowej (1914–1915), „Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku”, T. 20, 2018, s. 68–88, DOI: 10.18778/2080-8313.20.03, ISSN 2450-6796 .
- ↑ Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 304.
- ↑ A. Ziółkowska: Diecezja łódzka i jej biskupi. Łódź: Diecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 1987, s. 23. ISBN 83-85022-00-7.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 21. .
- ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 290. .
- ↑ Łódź – Ulica Tymienieckiego Wincentego, bp. fotopolska.eu. .
Bibliografia
- Gronczewska A.. Dobry ojciec łódzkich robotników. 90-lecie archidiecezji łódzkiej. „Kocham Łódź”. nr 106, s. 5, 3 grudnia 2010.
- Nitecki P.: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 457. ISBN 83-211-1311-7.
- Waingertner P.. Biskup „czerwonej” Łodzi. „Dziennik Łódzki”, s. 26, 5–6 kwietnia 2008.
- Ziółkowska A.: Diecezja łódzka i jej biskupi. Łódź: Diecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 1987, s. 64. ISBN 83-85022-00-7.
- Pasterz „polskiego Manchesteru”. Wincenty Tymieniecki (1871–1934). W: M. Budziarek: Łodzianie. Łódź: 2000, s. 32–35.
Linki zewnętrzne
- Wincenty Tymieniecki , catholic-hierarchy.org (ang.).