W tym artykule chcemy poruszyć temat Wincenta, który był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji na przestrzeni dziejów. Wincenta wywarł znaczący wpływ w różnych obszarach, od polityki, przez gospodarkę, po społeczeństwo w ogóle. Znaczenie Wincenta było tak duże, że wzbudziło zainteresowanie naukowców, ekspertów i badaczy, którzy włożyli wiele wysiłku w zrozumienie jego wpływu i zakresu. Na tych stronach będziemy badać różne aspekty Wincenta, analizując jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Mamy nadzieję, że ten artykuł przyczyni się do rzucenia światła na temat tak złożony i znaczący jak Wincenta.
wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
18-500[4] |
Tablice rejestracyjne |
BKL |
SIMC |
0399858[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kolno ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kolneńskiego ![]() | |
![]() |
Wincenta – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Kolno[5][6].
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Koźle[7].
Kilometr na zachód od wsi przepływa rzeka Pisa, na północ - wpadająca do niej rzeczka Wincenta. Wzdłuż tej ostatniej przebiega historyczna granica mazowiecko-pruska, od 1388 r. stanowiąca granicę Księstwa Mazowieckiego i Prus, w latach 1526–1795 Prus i Królestwa Polskiego, 1807–1814 Prus i Księstwa Warszawskiego, 1815–1871 Prus i podległego Rosji Królestwa Polskiego, 1871–1916 Niemiec i Rosji, zaś w okresie 1918–1939 Polski i Niemiec. W położonej na szosie Kolno–Pisz Wincencie od połowy XIX w. do 1939 r. znajdowała się komora celna, atakowana przez siły powstańcze w czasie powstania styczniowego.
Pod wsią w 1920 r. żołnierze Kowieńskiego Pułku Strzelców stoczyli udaną potyczkę z cofającymi się bolszewikami, którzy porzucili znaczne ilości sprzętu. O armaty, które ugrzęzły w korycie granicznej rzeczki żołnierze polscy pobili się na pięści z niemieckimi pogranicznikami.
W okresie międzywojennym miejscowość była siedzibą komisariatu Straży Celnej „Wincenta” oraz ulokowano tu placówkę Straży Celnej[8].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 273 osób w 28 budynkach mieszkalnych[9]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Kolnie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Kolnie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kolnie[10].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[11]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[12].
W 1941 r. do wykopanych tu przez Sowietów rowów przeciwczołgowych zaczęto przywozić ciała jeńców z obozu w Dłutowie (Stalag Fischborn). Według niepotwierdzonych informacji część jeńców Niemcy zamordowali już w samej Wincencie. Liczbę ofiar szacuje się na od kilku do 12 tysięcy. Obecnie upamiętnia to cmentarz wojenny – miejsce pamięci narodowej.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego (wcześniej do woj. białostockiego[13]).