Wiktor Ponomariow

Poniższy artykuł poruszy temat Wiktor Ponomariow, który stał się bardzo aktualny w ostatnich latach. Wiktor Ponomariow to temat, który wzbudził zainteresowanie wielu osób, ponieważ ma znaczący wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia. W tym artykule omówione zostaną różne punkty widzenia na temat Wiktor Ponomariow, a także jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto przeanalizowane zostaną implikacje, jakie Wiktor Ponomariow ma w różnych kontekstach, od polityki po technologię, w tym ogólnie kulturę i społeczeństwo. Bez wątpienia Wiktor Ponomariow to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, aby zrozumieć jego zakres i możliwe konsekwencje w przyszłości.

Wiktor Ponomariow
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Siemionowicz Ponomariow

Data i miejsce urodzenia

1924
Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

1972
Jarosław

Pozycja

obrońca/napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1945–1948 WWS Moskwa 69 (16)
1949–1950 Torpedo Moskwa 60 (17)
1951–1952 CDSA Moskwa 1 (1)
1953 MWO Moskwa ? (?)
1954 Szachtar Stalino 11 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1956 Szachtar Kadijewka
1957–1958 Metałurh Zaporoże
1959–1962 Szynnik Jarosław
1963 Szachtior Karaganda
1965–1966 Szynnik Jarosław
1966 Szynnik Jarosław (dyr.techniczny)
1969 Rasswiet Krasnojarsk
1971 Ałga Frunze
1972 Spartak Kostroma
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiktor Siemionowicz Ponomariow, ros. Виктор Семёнович Пономарёв (ur. w 1924, Rosyjska FSRR, zm. w 1972 w Jarosławlu, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy lub napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

W 1945 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie WWS Moskwa. W 1949 został zaproszony do Torpeda Moskwa, z którym zdobył Puchar ZSRR.[1] Na początku 1951 przeszedł do CDSA Moskwa, a po jego rozformowaniu w 1953 przeniósł się do MWO Moskwa. W 1954 został piłkarzem Szachtara Stalino, gdzie zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1956 stał na czele Szachtara Kadijewka. Od 1957 do czerwca 1958 prowadził Metałurh Zaporoże.[2] W 1959 dołączył do sztabu szkoleniowego Szynnik Jarosław, w którym pracował z przerwami do 1966 na stanowiskach starszego trenera i dyrektora technicznego. Następnie trenował kluby Szachtior Karaganda (1963), Rasswiet Krasnojarsk (1969), Ałga Frunze (1971) i Spartak Kostroma (1972).

W 1972 zmarł w Jarosławlu w wieku 48 lat.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

Torpedo Moskwa
CDSA Moskwa

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Победа в Кубке СССР - 1949. - торпедо
  2. ↑ Футбол и жизнь Григория Горностаева. Из воспоминаний воронежского игрока и тренера - Популярные статьи - Библиотека международной спортивной информации

Bibliografia

Kariera szkoleniowa
Trenerzy Metałurha Zaporoże
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l tymczasowo
Trenerzy Szynnika Jarosławl
  1. ↑ a b c d e f tymczasowo
Trenerzy Szachtiora Karaganda
  1. ↑ a b c d e f g tymczasowo
Trenerzy Ałgi Biszkek