Wiktor Hraczow

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Wiktor Hraczow. Niezależnie od tego, czy interesuje Cię ten temat, czy to ze względu na jego znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne dziedziny nauki, jesteśmy pewni, że znajdziesz fascynujące informacje. Zajmiemy się kluczowymi aspektami Wiktor Hraczow, od jego powstania po ewolucję na przestrzeni lat, a także przeanalizujemy jego dzisiejsze znaczenie. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w dziedzinie Wiktor Hraczow, czy dopiero zaczynasz, w tym artykule każdy znajdzie coś dla siebie. Przygotuj się na odkrycie wszystkiego, co musisz wiedzieć o Wiktor Hraczow!

Wiktor Hraczow
Віктор Грачов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Ołeksandrowycz Hraczow

Data i miejsce urodzenia

17 września 1956
Dzerżynśk

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974 Dzerżyneć Dzierżyńsk ? (?)
1975 Spartak Orzeł ? (?)
1976–1978 Kolhozçi Aszchabad 104 (23)
1979 Torpedo Moskwa 12 (0)
1980–1981 Szachtar Donieck 48 (16)
1982 Spartak Moskwa 5 (1)
1982–1990 Szachtar Donieck 227 (49)
1990–1991 DVSC Debreczyn 16 (3)
1991–1993 Budapesti Vasutas 39 (10)
1993–1994 DVSC Debreczyn 25 (6)
1994 Szachtar Donieck 6 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983–1984  ZSRR olimpijska 6 (1)
1984  ZSRR 1 (0)
W sumie: 7 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1995–1996 Szachtar-2 Donieck (asystent)
1996–1997 Szachtar-2 Donieck
1998 Tawrija Symferopol
1999–2000 Szachta Ukrainy
2000 Ukraina amatorska
2000–2002 Szachtar-3 Donieck
2002–2003 Szachtar-2 Donieck
2004–2012 Kyjiw-Konti Konstantynówka
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Wiktor Ołeksandrowycz Hraczow, ukr. Віктор Олександрович Грачов, ros. Виктор Александрович Грачёв, Wiktor Aleksandrowicz Gracziow (ur. 17 września 1956 w ówczesnym Dzerżynśku, w obwodzie donieckim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Dzerżyneć Dzierżyńsk, skąd trafił do drużyny Spartak Orzeł. W latach 1976–1978 odbywał służbę wojskową w Kolhozçi Aszchabad. Potem został zaproszony do Torpeda Moskwa, jednak przez kontuzję przeszedł w 1980 do Szachtara Donieck. W 1980 został zaproszony do Spartaka Moskwa, gdzie otwierały się perspektywy gry w reprezentacji. Jednak ponownie kontuzja nie pozwoliła zagrać na odpowiednim poziomie. W 1982 powrócił do Szachtara Donieck. Był jednym z najlepszych napastników Szachtara. W latach 1990–1994 występował w węgierskich klubach DVSC Debreczyn i Budapesti Vasutas. W 1994 po raz trzeci wrócił do Szachtara Donieck, gdzie i zakończył karierę piłkarską w wieku 38 lat.

Kariera reprezentacyjna

18 maja 1983 zadebiutował w olimpijskiej reprezentacji w spotkaniu eliminacyjnym z Bułgarią zremisowanym 2:2. Łącznie w niej rozegrał 6 meczów, strzelił 1 gola.

15 maja 1984 występował w radzieckiej reprezentacji w spotkaniu towarzyskim z Finlandią wygranym 3:1.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej od 1995 najpierw był asystentem trenera Szachtara Donieck, a następnie trenował trzecią i drugą drużynę Szachtara. W 1999 prowadził pierwszoligowy klub Tawriję Symferopol. Od 2004 główny trener amatorskiej drużyny Kyjiw-Konti Konstantynówka[1].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ UA-Футбол. Виктор Грачев: "С индусами играл на одной ноге"
  2. ↑ UA-Футбол. Ветераны "Шахтера" получили ордена и медали от государства

Bibliografia

Królowie strzelców Pucharu Zdobywców Pucharów
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–1999
Kariera trenerska
Trenerzy Tawrii Symferopol
  1. ↑ a b c d e f tymczasowo