Wiązar płatwiowo-kleszczowy

W dzisiejszym świecie Wiązar płatwiowo-kleszczowy to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach. Zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym Wiązar płatwiowo-kleszczowy budzi coraz większe zainteresowanie ze względu na swój wpływ na społeczeństwo. Niezależnie od tego, czy lokalnie, czy globalnie, Wiązar płatwiowo-kleszczowy znacząco wpłynął na sposób, w jaki stawiamy czoła różnym wyzwaniom i możliwościom. W tym artykule dokładnie zbadamy Wiązar płatwiowo-kleszczowy i jego dzisiejszą rolę, analizując jego wpływ w różnych kontekstach i proponując możliwe rozwiązania lub podejścia, aby skutecznie sobie z tym poradzić.

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wiązar płatwiowo-kleszczowy – najczęściej spotykane wiązary, stosowane przy większych rozpiętościach; w zależności od rozstawu podpór stosuje się konstrukcje jedno-, dwu- i trój- i więcej stolcowe. Na załączonym szkicu pokazano wiązar dwustolcowy. Rozstaw podpór dla rozwiązań jednostolcowych – do 8 m; dwustolcowych – 9–10 m; trójstolcowych – do 16 m.

Krokwie przenoszą obciążenia z pokrycia dachowego; płatwie – to elementy poziome ułożone wzdłuż więźby dachowej; służą jako podpory dla krokwi. Miecze usztywniają więźbę w kierunku podłużnym i jednocześnie zmniejszają rozpiętość płatwi. Słupki (stolce) przekazują obciążenia z płatwi pośrednich bezpośrednio na strop poddasza. Kleszcze stanowią element usztywniający więźbę w kierunku poprzecznym. Słupy wraz z płatwiami i mieczami stanowią układ zwany ramami stolcowymi.

Szczegół połączenia węzła: krokiew, płatew, słupek, miecze i kleszcze, w rozwiązaniu tradycyjnym zazwyczaj stosuje się złącza: oparcie krokwi na płatwi – na wrąb; połączenie z kleszczami – na jaskółczy ogon; oparcie płatwi na słupku – na czop i gniazdo; kleszcze obejmują słupek opierając się na wrębach; połączenie mieczy ze słupkiem i płatwią – na czop i gniazdo. Cały węzeł usztywniony śrubą stężającą.

Wiązary tego typu można stosować w dachach stromych lub o małym nachyleniu połaci dachowych.

Elementy wiązara:

  1. belka wiązarowa (w niektórych konstrukcjach belka stropowa)
  2. krokiew
  3. kleszcze
  4. miecze
  5. słupek (stolec)
  6. płatew pośrednia
  7. śruba stężająca

Zobacz też