W dzisiejszym świecie WKS Orzeł Łódź stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu bardzo zróżnicowanej publiczności. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje dla gospodarki światowej, WKS Orzeł Łódź w dalszym ciągu wywołuje debatę i refleksję w różnych obszarach. W miarę upływu czasu ludzie starają się lepiej zrozumieć WKS Orzeł Łódź i jego wpływ na dzisiejszy świat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i analizom, aby lepiej zrozumieć wpływ WKS Orzeł Łódź na nasze społeczeństwo i nasze codzienne życie.
Orzeł Łódź (Klub Sportowy Orzeł Łódź) – polski wielosekcyjny klub sportowy z siedzibą w Łodzi, założony w 1926 roku, jako Wojskowy Klub Sportowy.
Klub został założony w 1926 roku (nie jak powszechnie przyjmuje się w 1923), w wyniku połączenia: KS 28. Pułk Strzelców Kaniowskich, KS 31. Pułku Kaniowskich oraz KS 4. Dyonu Żandarmerii[2]. Do wybuchu II wojny światowej klub funkcjonował jako Wojskowy Klub Sportowy. Rozszerzenie nazwy o człon Orzeł nastąpiło dopiero po jej zakończeniu. Klub do 2000 roku funkcjonował w ramach struktur wojskowych[3]. W roku następnym nastąpiła oficjalna zmiana nazwy klubu z Wojskowego Klubu Sportowego Orzeł-WAM[4] na KS Orzeł[5]. Klub podczas prawie 90-letniej działalności wychował wielu znakomitych sportowców, uczestników mistrzostw świata, mistrzostw Europy, a także olimpijczyków.
Sekcja istniejąca od samego początku funkcjonowania klubu, obecnie skupiająca jedynie drużyny młodzieżowe. Wychowała wielu znanych piłkarzy, w tym Władysława Karasiaka, reprezentanta kraju w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Jej barw bronili ponadto m.in. Rafał Grzelak, Ernest Pohl, Igor Sypniewski, Andrzej Woźniak.
Osobny artykuł: Z tym tematem związana jest kategoria:Sukcesy
Sekcja, która jako jedna z dwóch – obok piłki nożnej – funkcjonuje w klubie do dziś. Powstała wraz z zawiązaniem klubu w 1926 roku. Wychowała wielu znanych i utytułowanych zawodników, w tym Bolesława Gościewicza, uczestnika olimpiady w Paryżu (1924) oraz Agnieszkę Nagay, trzykrotną olimpijkę (Ateny, Pekin, Londyn).
Sekcja obecnie nieistniejąca. Najsłynniejszym szermierzem reprezentującym jej barwy był Roman Kantor, który wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku.
Podobnie jak szermierka, sekcja obecnie nieistniejąca. Założona w 1966roku[6]. Jej barw podczas igrzysk olimpijskich broniło 3 kolarzy: Jerzy Głowacki, Bernard Kręczyński oraz Krzysztof Sujka. Sekcja zakończyła działalność w połowie lat 90. XX wieku.