Roman Kantor

Dziś Roman Kantor zyskał niespotykane dotąd znaczenie w różnych obszarach, czy to w świecie pracy, w życiu codziennym, czy na polu akademickim. Jego wpływ stał się zauważalny praktycznie we wszystkich aspektach naszego społeczeństwa, generując znaczący wpływ na sposób, w jaki się komunikujemy, pracujemy i funkcjonujemy w środowisku cyfrowym. Dlatego niezwykle ważne jest zrozumienie i dogłębna i krytyczna analiza roli, jaką Roman Kantor odgrywa w naszym codziennym życiu, a także wyzwań i możliwości, jakie niesie ze sobą jego obecność. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Roman Kantor i tym, jak jego obecność w dalszym ciągu ma istotny wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.

Roman Kantor
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1912
Łódź

Data śmierci

1943 lub 1944

Multimedia w Wikimedia Commons

Roman Józef Kantor (ur. 20 marca 1912 w Łodzi, zm. w 1943 lub 1944) – polski szermierz pochodzenia żydowskiego, olimpijczyk z Berlina z 1936; ofiara Holocaustu[1].

Życiorys

Reprezentował barwy WKS Łódź[1] (Wojskowego Klubu Sportowego DOK IV Łódź) oraz ŁKS Łódź. Był wicemistrzem Polski w szpadzie (1939). Na Igrzyskach Olimpijskich w 1936 w turnieju indywidualnym odpadł w grupie półfinałowej, a w turnieju drużynowym zajął miejsca 5–8[1]. Powołany do kadry narodowej na Igrzyska w Helsinkach, które miały się odbyć w 1940 roku[1][2].

Uczestnik kampanii wrześniowej, po zakończeniu której schronił się we Lwowie. Podczas okupacji sowieckiej reprezentował klub Spartak[3]. W 1940 został wicemistrzem Związku Radzieckiego w szpadzie[3]. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej w czerwcu 1941 znalazł się na obszarze okupacji niemieckiej. Starał się nielegalnie zdobyć paszport i obywatelstwo jednego z państw Ameryki Południowej i wyjechać ze Lwowa. Przy tych działaniach padł ofiarą prowokacji tamtejszego Gestapo[a]. Aresztowanych w tej sprawie wywieziono do obozu koncentracyjnego na Majdanku w Lublinie (nr obozowy 4438). Pracował tam w obozowych filiach przedsiębiorstwa „Ostindustrie”[4]. Miejsce i data śmierci nieznane. Być może w obozie, który został wyzwolony 23 lipca 1944 roku.

Uwagi

  1. ↑ Według Jucewicza i Stępińskiego Kantor wyjechał ze Lwowa do Warszawy i dzięki przyjaciołom zdobył aryjskie papiery. Jednak został zatrzymany podczas ulicznej łapanki i był przesłuchiwany przez gestapowca, z którym kiedyś walczył na planszy. Ów gestapowiec wysłał Kantora do obozu zagłady[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1968, s. 63–65. OCLC 61559795.
  2. ↑ Ross Henryk: Ślubowanie w Łodzi polskich olimpijczyków na Letnie Igrzyska Olimpijskie w Helsinkach w 1940 roku. nac.gov.pl, 1939-05, Sygnatura: 1-M-889-2 .
  3. ↑ a b Wryk 2016 ↓, s. 143.
  4. ↑ Arch. Państw. Muzeum na Majdanku, sygn. I c 4, k. 61 (Raporty dzienne o zatrudnieniu więźniów w przedsiębiorstwach „Ostindustrie” i listy imienne zatrudnionych z 1943 roku).

Bibliografia