Władysław Górzyński

W poniższym artykule poruszony zostanie temat Władysław Górzyński, który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Władysław Górzyński wywołał debaty i kontrowersje, które przyciągnęły uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym sensie ważne jest dokładne przeanalizowanie różnych aspektów związanych z Władysław Górzyński, aby zrozumieć jego wpływ i możliwe konsekwencje, jakie może mieć w przyszłości. W tym artykule zostaną omówione różne perspektywy i punkty widzenia, aby zapewnić kompleksowy pogląd na Władysław Górzyński i jego dzisiejsze znaczenie.

Władysław Górzyński
Imię i nazwisko

Adolf Grünberg

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1887
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 maja 1966
Szczecin

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka symfoniczna, muzyka rozrywkowa

Zawód

kompozytor, dyrygent

Aktywność

do 1966

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Władysław Górzyński, właśc. Adolf Grünberg (ur. 20 maja 1887 w Krakowie, zm. 3 maja 1966 w Szczecinie) – polski dyrygent, kompozytor i skrzypek. Brat Zdzisława i Tadeusza Górzyńskich.

Życiorys

Kształcił się w Konserwatorium Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego, a następnie uczy się w dyrygentury u Feliksa Nowowiejskiego. Naukę kontynuował zagranicą – w Lipsku i Berlinie. W Niemczech prowadził również własną orkiestrę. Do Polski powrócił w 1927 roku. Dyrygował i występował w Krakowie, a w 1935 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie grał na skrzypcach w Małej Orkiestrze Polskiego Radia, prowadzonej przez swego brata Zdzisława.

Podczas II wojny światowej ukrywał się, a podczas powstania warszawskiego stracił żonę i trzech synów. Po zakończeniu wojny przez krótki czas przebywał w Łodzi, a następnie przeniósł się do Szczecina, gdzie zawodowo związał się z tamtejszą rozgłośnią Polskiego Radia. Tam też powołał do życia Orkiestrę Polskiego Radia, którą dyrygował do jej rozwiązania w 1955 roku. Był jednym z inicjatorów powstania Orkiestry Symfonicznej Robotniczego Towarzystwa Muzycznego, która stała się zaczątkiem powstania Filharmonii Szczecińskiej. Od 1956 roku był członkiem Towarzystwa Miłośników Teatru Muzycznego, z inicjatywy którego powołano Operetkę Szczecińską[1].

Jak kompozytor tworzył miniatury symfoniczne oraz tanga, walce, polki, marsze i mazury, z których część poświęcił Szczecinowi i Pomorzu Zachodniemu (W naszym Szczecinie, Nad brzegiem Odry, Na Wałach Chrobrego). Przed II wojną światową nagrywał dla wytwórni „Syrena Rekord”.

W 1947 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1956 roku otrzymał nagrodę Prezydium Rady Narodowej w Szczecinie.

Został pochowany na szczecińskim Cmentarzu Centralnym.

Przypisy

Bibliografia