W dzisiejszym świecie VitaParc to temat, który zyskał duże znaczenie i przyciągnął uwagę różnych sektorów. Od środowiska akademickiego po świat biznesu, VitaParc stał się tematem ciągłej dyskusji i rosnącego zainteresowania. Z biegiem czasu VitaParc udowodnił, że ma znaczący wpływ na społeczeństwo, generując debaty i refleksje przekraczające granice i kultury. W tym artykule szczegółowo zbadamy zjawisko VitaParc, analizując jego implikacje i wpływ na dzisiejszy świat.
![]() Widok z powietrza, od południowego zachodu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | |
Data budowy |
2003–2005 |
Architekt |
Olgierd Jagiełło, |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() |
VitaParc (także: Vita Parc lub Vita Park) – osiedle mieszkaniowe w dzielnicy Ursynów w Warszawie.
Osiedle mieszkaniowe wielorodzinne VitaParc znajduje się na warszawskim Ursynowie, na obszarze Miejskiego Systemu Informacji Natolin[1][2][3]. Jest położone między ulicą Stryjeńskich, a parkiem Moczydełko ze stawem Moczydło 3[2][4]. Mieści się pod adresami przy ul. Stryjeńskich 13, 13A, 13B, 13C i 13D[2].
Wybudowane zostało w latach 2003–2005 na działce o powierzchni 11 820 m² według projektu pracowni JEMS Architekci w składzie Olgierd Jagiełło, Paweł Majkusiak, Maciej Miłobędzki, Marcin Sadowski i Jerzy Szczepanik-Dzikowski we współpracy z Grzegorzem Antymińskim, Piotrem Czarneckim, Urszulą Kos, Markiem Łańcuckim, Dariuszem Wasakiem, Hubertem Całą i Piotrem Lisowskim[4]. Za konstrukcję odpowiadali Janusz Lenarczyk, Jolanta Kardalska-Lenarczyk i Adam Grabowski[4]. Projekt powstał w latach 2002–2004[4]. Inwestorem było przedsiębiorstwo Viterra Development Polska Sp. z o.o., a generalnym wykonawcą Z. Maricniak S.A.[4] Wybudowane zostało w dwóch etapach[5].
VitaParc składa się z pięciu budynków[4] o pięciu kondygnacjach nadziemnych i jednej podziemnej[3]. Mieszczą one 235 mieszkań i tyle samo miejsc postojowych garażowych[3]. Powierzchnia mieszkań, w większości dwupokojowych[5], to 14 180,37 m²[3]. Łączna powierzchnia użytkowa wynosi 23 443 m², przy powierzchni całkowitej 28 443 m² i kubaturze 86 153 m³[4]. Osiedle wybudowano na trójkątnej działce, a jego plan przypomina kształtem wachlarz[4]. Dwa boki, w tym jeden wzdłuż ul. Stryjeńskich tworzący pierzeję, zajmują podłużne budynki[4]. W miejscu styku tworzą one ostry narożnik i prześwit będący główną bramą do osiedla przyozdobiony przeszkloną klatką schodową[4]. Od strony południowej zlokalizowano trzy mniejsze budynki wolnostojące[4]. Wewnątrz powstał dziedziniec z elementami zieleni oraz trzy mniejsze podwórka[4]. Strop garażu podziemnego jest wyniesiony 1,5 m ponad poziom terenu[4]. Cały zespół mieszkaniowy zaplanowano tak, aby możliwie dużo mieszkań miało widok na sąsiadujące w momencie wybudowania tereny zielone oraz Las Kabacki, co było jednym z głównych założeń projektu[4].
Architektura budynków jest charakterystyczna dla okresu, w którym powstały[4]. Elewacje są białe[4]. Zastosowano drewniane okna o wysokości całej kondygnacji i szklane barierki balkonowe[4][6]. Same balkony mają drewniane podłogi[4]. Jako element zdobniczy wykorzystano wieszane płyty ceramiczne[4]. Cześć mieszkań ma ogródki[4].
Osiedle otrzymało nagrodę Srebrnego Żurawia 2004[7] w ramach dorocznego konkursu architektonicznego dotyczącego południowej części aglomeracji warszawskiej organizowanego przez tygodnik „Pasmo”[8].