Viola affinis

W tym artykule zbadamy temat Viola affinis i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Viola affinis jest od lat przedmiotem zainteresowania i debaty, a jego znaczenie nie maleje wraz z upływem czasu. W ostatnich dziesięcioleciach zaobserwowaliśmy znaczny postęp i badania wokół Viola affinis, co doprowadziło do większego zrozumienia i świadomości jego znaczenia. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty otaczające Viola affinis, od jego historii i ewolucji po wpływ na różne obszary życia codziennego. Mamy nadzieję, że ta eksploracja przyczyni się do rzucenia światła na Viola affinis i jego implikacje w dzisiejszym świecie.

Viola affinis
ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola affinis

Nazwa systematyczna
Viola affinis Leconte
Ann. Lyceum Nat. Hist. New York 2: 138 (1826)[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Viola affinis Leconte – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w Kanadzie (w prowincjach Ontario i Quebec) oraz północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych (w Connecticut, Dystrykcie Kolumbii, Delaware, Illinois, Indianie, Marylandzie, Massachusetts, Michigan, Minnesocie, New Hampshire, New Jersey, stanie Nowy Jork, Ohio, Pensylwanii, Rhode Island, Vermoncie, Wirginii, Wirginii Zachodniej i Wisconsin)[3][4]. W całym swym zasięgu jest gatunkiem najmniejszej troski, ale regionalnie (w stanie Missouri) jest krytycznie zagrożony[5].

Morfologia

Pokrój
Bylina dorastająca do 5–15 cm wysokości, tworząca kłącza[4].
Liście
Blaszka liściowa jest błyszcząca i ma sercowaty kształt (wąskie wiosną, lecz latem stają się znacznie szersze). Mierzy 1,5–10 cm długości oraz 1,5–10 cm szerokości, jest grubo ząbkowana na brzegu, ma nasadę od sercowatej do ściętej i ostry lub tępy wierzchołek. Przylistki są lancetowate. Ogonek liściowy jest nagi i ma 2–10 cm długości[4][6].
Kwiaty
Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o kształcie od owalnego do lancetowatego[4]. Płatki są odwrotnie jajowate i mają purpurową barwę i widocznym białym gardłem, trzy dolne płatki są nieco owłosione, a płatek najbardziej wysunięty na dół jest odwrotnie jajowaty, mierzy 10-22 mm długości, wyposażony w zakrzywioną ostrogę o długości 2-3 mm[4][6].
Owoce
Torebki mierzące 5-10 mm długości, o elipsoidalnym kształcie[4].

Biologia i ekologia

Rośnie w niskich lasach, na łąkach i brzegach cieków wodnych. Preferuje stanowiska w półcieniu, na wilgotnych glebach. Kwitnie od kwietnie do czerwca[6].

Zmienność

Gatunek ten dość trudny do rozpoznania ze względu na duże podobieństwo z fiołkiem motylkowym (V. sororia), z którym najwyraźniej jest podatny na hybrydyzację. Osobniki z orzęsionymi działkami kielicha są prawdopodobnie mieszańcami z V. septentrionalis. Ponadto nieco rzadziej spotykane są również hybrydy z V. cucullata[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ a b c Viola affinis Leconte. Plants of the World Online. . (ang.).
  4. ↑ a b c d e f Viola affinis. Plantes & Botanique. . (fr.).
  5. ↑ Viola affinis / Le Conte's Violet. NatureServe Explorer 2.0. . (ang.).
  6. ↑ a b c Viola affinis (Sand violet). Native Plants of North America . wildflower.org. . (ang.).
  7. ↑ Viola affinis. Michigan Flora. . (ang.).