Vieno Johannes Sukselainen
W tym artykule poruszony zostanie temat Vieno Johannes Sukselainen, który obecnie cieszy się dużym zainteresowaniem. Vieno Johannes Sukselainen to temat, który przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. W związku z tym dogłębnie zbadane zostanie znaczenie Vieno Johannes Sukselainen, a także jego implikacje i możliwe rozwiązania. Podobnie zostaną zaprezentowane różne podejścia i perspektywy, które pozwolą czytelnikowi lepiej zrozumieć wielkość Vieno Johannes Sukselainen i jego wpływ na obecne społeczeństwo.
 Jussi Sukselainen (1980) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Vieno Johannes Sukselainen |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 października 1906 |
| Data i miejsce śmierci |
6 kwietnia 1995 |
| Premier Finlandii | |
| Okres |
od 27 maja 1957 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Finlandii | |
| Okres |
od 13 stycznia 1959 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Vieno Johannes „Jussi” Sukselainen (ur. 12 października 1906 w Paimio, zm. 6 kwietnia 1995 w Espoo) – fiński polityk, wieloletni parlamentarzysta, czterokrotny przewodniczący Eduskunty, w 1957 oraz w latach 1959–1961 premier Finlandii.
Życiorys
Ukończył studia wyższe z zakresu filozofii. Pracował m.in. jako wykładowca na Uniwersytecie Helsińskim. Zaangażował się w działalność Unii Agrariuszy, przekształconej później w Partię Centrum. Od połowy lat 40. do połowy lat 60. stał na czele tego ugrupowania[1]. W latach 1948–1970 oraz 1972–1979 zasiadał w fińskim parlamencie. Czterokrotnie (1956–1957, 1958, 1968–1969 i 1972–1976) pełnił funkcję przewodniczącego Eduskunty.
Jussi Sukselainen kilkukrotnie obejmował stanowiska rządowe. W latach 1950–1951 był ministrem finansów w rządzie, na czele którego stał Urho Kekkonen. Następnie do 1953 pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych w trzech kolejnych gabinetach tego premiera. W 1954 był przez kilka miesięcy ministrem finansów u Ralfa Törngrena. Od maja do listopada 1957 oraz od stycznia 1959 do lipca 1961 dwukrotnie sprawował urząd premiera. W 1961 przez miesiąc pełnił jednocześnie obowiązki ministra spraw zagranicznych.
Działał także w szkolnictwie wyższym, między innymi jako kanclerz Uniwersytetu w Tampere w latach 1969–1978[2].
W 1957 otrzymał Order Odrodzenia Polski I klasy[3].
Przypisy
- ↑ Leaders of Finland. zarate.eu. . (ang.).
- ↑ Sukselainen (V.J.). Uppslagsverket Finland. . (fiń.).
- ↑ Wojciech Stela: Polskie ordery i odznaczenia (Vol. I). Warszawa: 2008, s. 48.
Bibliografia
- Profil na stronie Eduskunty. . (fiń.).
