Twitch Plays Pokémon

Motyw Twitch Plays Pokémon to taki, który na przestrzeni lat przyciągnął uwagę wielu osób. Od czasu pojawienia się na scenie publicznej Twitch Plays Pokémon jest przedmiotem debaty, badań i zainteresowania zarówno ekspertów, jak i fanów. Jego wpływ na społeczeństwo i życie codzienne jest niezaprzeczalny, a jego znaczenie w dalszym ciągu stanowi powód do refleksji w różnych sferach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Twitch Plays Pokémon, od jego historii po wpływ na dzisiejszy świat, w celu zapewnienia pełnego i aktualnego przeglądu tego fascynującego tematu.

Twitch Plays Pokémon – „eksperyment społeczny” oraz kanał na Twitchu, stronie transmitującej rozgrywki w grach komputerowych na żywo, polegający na graniu w gry z serii Pokémon poprzez wpisywanie komend w oknie czatu. Mechanizm rozgrywki został stworzony przez anonimowego australijskiego programistę, a następnie ujrzał światło dzienne 12 lutego 2014 roku. Pierwszą grą, w jaką internauci mogli zagrać na tym kanale, była Pokémon Red wydana na Gameboya. Niespodziewanie, Twitch Plays Pokémon zyskało ogromną popularność, osiągając średnio ponad 80 tysięcy widzów jednocześnie. Gra została ukończona 1 marca 2014 roku, po nieprzerwanej 16-dniowej rozgrywce. Twitch oszacował, iż ponad 1,16 miliona osób wzięło udział w grze, najwyższa liczba widzów naraz sięgnęła około 121 tysięcy osób, z 36 milionami wszystkich wyświetleń[1]. Eksperyment spotkał się z zainteresowaniem przedstawicieli mediów poświęconych grom komputerowym[2], oraz pracowników Twitcha. Na jego podstawie powstały nowe memy internetowe. Po ukończeniu Pokémon Red programista postanowił kontynuować kanał, rozpoczynając nową rozgrywkę w sequelu ukończonej wcześniej gry, a mianowicie Pokémon Crystal[3].

Przypisy

  1. Chase: TPP Victory! The Thundershock Heard Around the World. Twitch Blog, 1 marca 2014. (ang.).
  2. Tom Mc Shea: Twitch Plays Pokemon Is a Fascinating Vision of the Future. GameSpot, 20 lutego 2014. (ang.).
  3. David M. Ewalt: Twitch Plays Pokemon Returns To Tackle Crystal. Forbes, 2 marca 2014. (ang.).

Linki zewnętrzne