W tym artykule poruszony zostanie temat Tvøroyri (gmina), który od lat jest przedmiotem zainteresowania i debaty. W dzisiejszym społeczeństwie Tvøroyri (gmina) odgrywa zasadniczą rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na wszystko, od sposobu, w jaki odnosimy się do innych, po nasze decyzje na poziomie osobistym i zawodowym. Temat ten wzbudził ciekawość naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa, ze względu na jego dzisiejsze znaczenie. W tym kontekście zbadane zostaną różne punkty widzenia i podejścia do Tvøroyri (gmina), w celu zapewnienia kompletnej i wzbogacającej perspektywy, która pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć znaczenie tego tematu w dzisiejszym społeczeństwie.
gmina | |
Tvøroyri - siedziba władz gminy zimą. | |
Państwo | |
---|---|
Terytorium zależne | |
Region | |
Siedziba | |
Data powstania | |
Burmistrz |
Kristin Michelsen |
Powierzchnia |
42,8 km²[1] |
Populacja (01.01.2014) • liczba ludności |
|
• gęstość |
41 os./km² |
Numer kierunkowy |
+298 |
Kod pocztowy |
FO-800, |
Adres urzędu: Tvørávegur 37,FO-800 Tvøroyri | |
Położenie na mapie Wysp Owczych![]() | |
61°33′21″N 6°48′12″W/61,555833 -6,803333 | |
Strona internetowa |
Tvøroyri (far. Tvøroyrar kommuna) – gmina na Wyspach Owczych, duńskim terytorium zależnym, położonym na Oceanie Atlantyckim. Sąsiaduje z: Fámjins, Hovs, Hvalbiar, Porkeris oraz Vágs kommuna. Siedzibą władz gminy jest Tvøroyri.
Gmina leży na wyspie Suðuroy. Rozciąga się między Trongisvágsfjørður na wschodzie a zachodnim wybrzeżem. Jej powierzchnia wynosi 42,8 km²[1].
Według danych z 1 stycznia 2014 roku populacja wynosi 1 758 osób[2].
Gmina wyodrębniła się w 1879 roku z istniejącej od 1872 Suðuroyar Prestagjalds kommuna[3]. Początkowo nazywano ją Froðbiar kommuna, nazwę zmieniono dopiero później[3]. Od tamtej pory jej granice nie uległy zmianie.
|
|
Gminę zamieszkuje 1 758 osób[2]. Współczynnik feminizacji wynosi tam ponad 94 (na 905 mężczyzn przypadają 853 kobiety)[2]. Osoby powyżej sześćdziesiątego roku życia stanowią ok. 25% ludności, natomiast ludzie młodsi niż 20 lat ponad 27%[2]. Największą grupą ludności w przedziałach dziesięcioletnich są osoby w wieku 50-59 lat (14,28%)[2].
Dane demograficzne, dotyczące gminy Tvøroyri dostępne są od roku 1960[3]. Liczba mieszkańców wynosiła wówczas 2 042 osób i malała do roku 1970, kiedy osiągnęła 2 002 osoby[3]. Następnie zaczęła ona wzrastać (2 087 osób w 1977 roku i 2 096 w 1983) do 1985, kiedy wyniosła 2 118 ludzi[2][3]. W latach 90. na Wyspach Owczych zapanował kryzys gospodarczy, który spowodował emigrację wielu mieszkańców[4]. Liczba ludności zmalała do 1 783 osób w roku 2000[2]. Następnie nieco wzrosła do 1 835 w 2005 roku, a następnie ponownie zmalała do 1 742 w 2010[2]. Obecnie obserwowany jest wzrost populacji[2].
Burmistrzem gminy jest Kristin Michelsen, a jego zastępcą Bjarni Hammer[5]. Prócz nich w skład rady gminy wchodzi pięć osób[5].
Nr | Radny | Funkcja |
---|---|---|
1. | Kristin Michelsen | Burmistrz |
2. | Bjarni Hammer | Zastępca burmistrza |
3. | Marit Poulsdóttir | Radna |
4. | Anita Vibergsdóttir | Radna |
5. | Marjun Olsen | Radna |
6. | Hallur í Heiðunum | Radny |
7. | Jens Johannesen | Radny |
Miejscowość | Liczba mieszkańców (01.01.2014)[2] | Krótki opis | Zdjęcie |
---|---|---|---|
Froðba | 287 | Dawna siedziba gminy. Jej główną atrakcją turystyczną jest Froðbiarnípa, klifowa ściana bazaltowa[6]. | |
Øravík | 44 | Na wzgórzach ponad miejscowością znajdowało się dawniej miejsce zbierania się Thingu[7]. Czarny budynek w środku używany jest okazjonalnie, jako kościół[7]. | ![]() |
Øravíkarlíð | 67 | ||
Trongisvágur | 510 | Obecnie miejscowość połączona z Tvøroyri[8]. Znajduje się tam hala sportowa obsługująca mieszkańców całej wyspy[8]. Powyżej miejscowości, w górach wydobywano od 1901 roku wydobywano węgiel[8]. W 1894 roku powstała tam pierwsza na Wyspach Owczych pochylnia dla statków[8]. | |
Tvøroyri | 850 | Centrum administracyjne gminy. Znajduje się tam wiele drewnianych budowli, skonstruowanych na potrzeby Duńskiego Monopolu Handlowego. między 1836 a 1856 rokiem[9]. Po ustąpieniu monopolu zajęły je firmy prywatne[9]. Znajduje się tam także muzeum historyczne[10]. Kościół w miejscowości powstał w 1907 roku[11]. Stary kościół przeniesiono do Sandvík[9]. | ![]() |