W tym artykule poruszony zostanie temat Tadeusz Gwiazdowski, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Tadeusz Gwiazdowski był przedmiotem debaty, analiz i dyskusji w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i budząc zainteresowanie naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa. W tym sensie konieczne jest pełne zbadanie implikacji i konsekwencji, jakie niesie za sobą Tadeusz Gwiazdowski, a także zastanowienie się nad możliwymi rozwiązaniami i działaniami, które mogłyby złagodzić jego wpływ. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zostaną omówione różne aspekty związane z Tadeusz Gwiazdowski, oferując wszechstronną i krytyczną wizję, która pozwala nam zrozumieć jego zakres i bieżący kontekst.
W 1945 zdał eksternistycznie egzamin aktorski w Warszawie[1]. W sezonie 1945/1946 występował na deskach Teatru Miejskiego Komedia w Gdyni, a w sezonie 1946–1947 w Teatrze Dramatycznym Marynarki Wojennej. W latach 1948–1979 był aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku. W 1979 przeszedł na emeryturę, ale nadal występował na scenie Teatru Wybrzeże. Był także radnym MRN w Gdyni[2].
Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Dzika kaczkaHenrika Ibsena w reż. Kazimierza Łastawieckiego (1970), Dlaczego mnie budzą?Michela de Ghelderode’a w reż. Marka Okopińskiego jako Jair (1972), JennyNikołaja Leskowa w reż. Jerzego Afanasjewa jako Clove Mangrum (1973) oraz w Justynie według Elizy Orzeszkowej w reż. Marka Okopińskiego jako Orzelski (1974), Powodzi Bergera Henninga w reż. Jerzego Afanasjewa jako Charley (1977), Ciężkich czasachMichała Bałuckiego w reż. Jerzego Afanasjewa jako Żuryło (1979) i KrystynieAugusta Strindberga w reż. Ryszarda Majora jako Gustaw Horn (1980).
Zmarł w Gdyni, pochowany na cmentarzu Witomińskim w nowej alei zasłużonych (kwatera 26-38-15)[3].