Sylwester Czopek

Problem Sylwester Czopek to problem, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Dzięki swojemu znaczeniu w różnych obszarach, Sylwester Czopek stał się punktem zainteresowania i dyskusji w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na jego wpływ na życie codzienne, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w rozwoju technologicznym, Sylwester Czopek stał się stałym tematem rozmów. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Sylwester Czopek, od jego pochodzenia po możliwe konsekwencje w przyszłości.

Sylwester Czopek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1958
Bełżyce

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia powszechna epoki brązu i wczesnej epoki żelaza
Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Doktorat

1989
Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk

Habilitacja

1997
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

30 czerwca 2003

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy czynny

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Rzeszowski

Rektor
Okres spraw.

2015–2024[1]

Poprzednik

Aleksander Bobko

Następca

Adam Reich

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons

Sylwester Mirosław Czopek (ur. 1 lipca 1958 w Bełżycach[2]) – polski archeolog, muzealnik i nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych, w latach 2015–2016 p.o. rektora, a w latach 2016–2024 rektor Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Życiorys

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Lubartowie (1977), następnie studia archeologiczne na Wydziale Humanistycznych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1981). W 1989 doktoryzował się w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1997 na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie rozprawy zatytułowanej Grupa tarnobrzeska nad śr. Sanem i dolnym Wisłokiem – studium osadniczo-kulturowe. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Od 1981 zawodowo związany z Rzeszowem. Do 2008 pracował w tamtejszym Muzeum Okręgowym, m.in. od 1991 jako jego dyrektor. W 1997 rozpoczął pracę akademicką w Wyższej Szkole Pedagogicznej, na bazie której w 2001 powstał Uniwersytet Rzeszowski. Był współtwórcą i dyrektorem Instytutu Archeologii na tej uczelni, w latach 2008–2012 zajmował stanowisko dziekana Wydziału Socjologiczno-Historycznego, w 2012 został prorektorem UR ds. nauki. W 2015 objął funkcję p.o. rektora tej uczelni[3]. 22 marca 2016 wybrany na rektora tej uczelni na kadencję 2016–2020[4]. W kwietniu 2020 uzyskał reelekcję na drugą kadencję na tym stanowisku[5].

Jest autorem, współautorem i redaktorem licznych prac naukowych z zakresu archeologii, w tym autorem dziewięciu książek. Powoływany w skład rad i kolegiów redakcyjnych periodyków branżowych, tj. „Acta Archaeologica Carpathica”, „Sprawozdania Archeologiczne”, „Materiały Archeologiczne” i innych. Został członkiem Komisji Prehistorii Karpat PAU oraz Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN. Członek krajowy korespondent, a następnie członek krajowy czynny Wydziału II Historyczno-Filozoficznego PAU[6]. Specjalizuje się w zagadnieniach archeologii powszechnej epoki brązu i wczesnej epoki żelaza.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2011 został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2004 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[8]. Odznaczony także Brązowym (2005) i Srebrnym (2010) Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[9]. W 2017 otrzymał Złoty Medal Akademii Polskiego Sukcesu[10].

W 2018 wyróżniony tytułem honorowego obywatelstwa Rzeszowa[11].

Wybrane publikacje książkowe

  • Południowo-wschodnia strefa kultury pomorskiej, Rzeszów 1992
  • Sépultures à inhumation de la première phase du groupe de Tarnobrzeg en Pologne sud-est (z Ewą Szarek-Waszkowską), Warszawa 1993
  • Ceramika rzeszowska, XIV–XVIII wiek (z Antonim Lubelczykiem), Rzeszów 1993
  • Początki sąsiedztwa. Pogranicze etniczne polsko–rusko–słowackie w średniowieczu. Materiały z konferencji, Rzeszów 9–11 V 1995 (red., z Michałem Parczewskim), Rzeszów 1996
  • Grupa tarnobrzeska nad środkowym Sanem i dolnym Wisłokiem. Studium osadniczo-kulturowe, Rzeszów 1996
  • Kamień-brąz-żelazo. Zarys archeologii Polski południowo-wschodniej, Rzeszów 1998
  • Pradzieje Polski południowo-wschodniej, Rzeszów 1999
  • Wstęp do muzealnictwa i konserwatorstwa archeologicznego, Rzeszów 2000
  • Od epoki kamienia do wczesnej epoki żelaza, Rzeszów 2007
  • Tarnobrzeska kultura łużycka. Źródła i interpretacje, Rzeszów 2009
  • Autostradą w przeszłość. Katalog wystawy = Motorway to the Past: Exhibition Catalogue (red.), Rzeszów 2011
  • Hic mortui vivunt. Z badań nad archeologią funeralną, Rzeszów 2012
  • Przemiany kulturowo-osadnicze w dorzeczu rzeki Wiszni w epoce brązu i we wczesnej epoce żelaza w kontekście zmian prahistorycznej i wczesnohistorycznej ekumeny = Культурно-поселенські зміни в басейні річки Вишня в епоху бронзи і за доби раннього заліза в контексті змін доісторичної і ранньосередньовічної ойкумени (z Katarzyną Trybałą-Zawiślak i in.), Rzeszów 2018

Przypisy

  1. ↑ Do 2016 p.o. rektora.
  2. ↑ Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
  3. ↑ Władze Uniwersytetu Rzeszowskiego. ur.edu.pl. .
  4. ↑ Prof. Sylwester Czopek nowym rektorem Uniwersytetu Rzeszowskiego. nowiny24.pl, 22 marca 2016. .
  5. ↑ Beata Terczyńska: Prof. Sylwester Sylwester Czopek został wybrany rektorem Uniwersytetu Rzeszowskiego w kolejnej kadencji. nowiny24.pl, 29 kwietnia 2020. .
  6. ↑ Prof. dr hab. Sylwester Mirosław Czopek, portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB .
  7. ↑ M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131.
  8. ↑ M.P. z 2004 r. nr 51, poz. 871.
  9. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. .
  10. ↑ Złote Medale Akademii Polskiego Sukcesu dla UR. ur.edu.pl, 17 marca 2017. .
  11. ↑ Lista Honorowych Obywateli Miasta Rzeszowa. erzeszow.pl. .

Bibliografia

Rektorzy Uniwersytetu Rzeszowskiego