Suseł dauryjski

W obecnym kontekście Suseł dauryjski to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób na całym świecie. Jego znaczenie zostało zwiększone dzięki serii wydarzeń, które wzbudziły powszechne zainteresowanie i wywołały wszelkiego rodzaju debaty i refleksje. Celem tego artykułu jest przyjrzenie się Suseł dauryjski z różnych perspektyw, przeanalizowanie jego wpływu w różnych obszarach i zbadanie jego długoterminowych konsekwencji. Suseł dauryjski to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na szczegółowe i rygorystyczne podejście, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie dzisiaj.

Suseł dauryjski
Spermophilus dauricus[1]
Brandt, 1843
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

wiewiórkowate

Podrodzina

afrowiórki

Plemię

świstaki

Rodzaj

suseł

Gatunek

suseł dauryjski

Synonimy
  • mongolicus (Milne-Edwards, 1867)[2]
  • ramosus (Thomas, 1909)[2]
  • umbratus (Thomas, 1908)[2]
  • yamashinae (Kuroda, 1939)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Systematyka w Wikispecies

Suseł dauryjski[4] (Spermophilus dauricus) – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych[2], zamieszkujący tereny Azji od Kraju Zabajkalskiego (Rosja), po północno-wschodnie Chiny i wschodnie części Mongolii[2][3].

Budowa ciała

Suseł dauryjski jest małym gryzoniem średniej wielkości – ciało osiąga 165 do 268 mm długości, a ogon – około jednej piątej tej długości. Masa ciała osiąga od 165 do 265 g. Ciało pokryte krótkim, płowym lub szaro-rdzawym futerkiem, a końcówka ogona jasnożółtym[5].

Rozmieszczenie geograficzne

Suseł dauryjski występuje w małych populacjach zamieszkujących suche stepy i pustynie Azji – w Kraju Zabajkalskim (Rosja), w północno-wschodnich Chinach i we wschodniej części Mongolii. Zachodni zakres występowania gatunku w Mongolii nie jest znany, bowiem odnotowano obecność pojedynczego osobnika w odległości 300 km na zachód od głównej mongolskiej lokalizacji[3].

Przypisy

  1. ↑ Spermophilus dauricus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c d e f Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Spermophilus (Spermophilus) dauricus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) . Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.)
  3. ↑ a b c Spermophilus dauricus, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. ↑ Andrew T. Smith, Yan Xie, Robert S. Hoffmann, Darrin Lunde, John MacKinnon, Don E. Wilson, W. Chris Wozencraft: A Guide to the Mammals of China. Princeton: Princeton University Press, 2010, s. 194. ISBN 978-1-4008-3411-2.