W artykule Stefan Stankiewicz zajmiemy się fascynującym tematem, który od lat interesuje wiele osób. Od początków po dzisiejsze znaczenie – w tym artykule szczegółowo i wnikliwie przyjrzymy się Stefan Stankiewicz. Dzięki głębokiej i wnikliwej analizie zagłębimy się w najbardziej intrygujące i znaczące wymiary związane z Stefan Stankiewicz, odkrywając jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i kultury. Dzięki połączeniu informacji historycznych, aktualnych danych i odpowiednich refleksji, artykuł ten ma na celu rzucić nowe światło na Stefan Stankiewicz i zapewnić odnowioną perspektywę na jego znaczenie i znaczenie we współczesnym świecie.
| Data i miejsce urodzenia |
3 października 1934 |
|---|---|
| Dziedzina sztuki |
Stefan Stankiewicz (ur. 3 października 1934 w Lipsku) – polski malarz[1] i rysownik.
Urodził się w rodzinie Jana, pracownika Konsulatu Generalnego RP w Lipsku, i Heleny z domu Downarowicz[2]. W 1939 przeniósł się z rodziną do Mielca, gdzie spędzili wojnę i okres powojenny[3]. W latach 50. uczył się w Liceum Plastycznym w Bydgoszczy. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (ASP w Łodzi) w pracowni prof. Adama Rychtarskiego i w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (ASP w Gdańsku) na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Krystyny Łady-Studnickiej i prof. Jacka Żuławskiego. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1963[1].
Po studiach pracował dziesięć lat jako nauczyciel rysunku technicznego w Technikum Tworzyw Sztucznych i Zasadniczej Szkole Zawodowej w Gdyni-Chyloni. Następnie w gdańskim Młodzieżowym Domu Kultury przy ul. Ogarnej kierował pracownią malarstwa i rysunku dla młodzieży starającej się o przyjęcie na studia artystyczne. Od 1978 do 1984 pracował na stanowisku kierownika działu plastycznego w Pałacu Młodzieży w Gdańsku[1].
Jego prace znajdują się wielu kolekcjach polskich muzeów: m. in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Historii Miasta Gdańska, Muzeum Miejskim w Grudziądzu, Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, Muzeum Miejskim w Rybniku[4].
W 1962 ożenił się z Hanną z domu Trzosińską[2].