Stanisław Władysław Potocki
Stanisław Władysław Potocki to temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie i debatę. Jego znaczenie wpływa na różne obszary życia codziennego, od polityki po kulturę popularną, w tym technologię i naukę. W miarę upływu czasu Stanisław Władysław Potocki stał się centralnym punktem dyskusji i analiz, z różnymi perspektywami i podejściami, które zachęcają nas do refleksji nad jego znaczeniem i możliwymi konsekwencjami. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych wymiarów Stanisław Władysław Potocki, a także jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
 Pilawa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
1732 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Elzbieta Anna Frackiewicz |
Stanisław Władysław Potocki herbu Pilawa (zm. 27 czerwca 1732) – wojewoda bełski od 1729 roku, strażnik wielki litewski od 1710 roku, łowczy litewski od 1704 roku[1], marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1718 i 1725 roku, wicemarszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1722 roku[2], marszałek konfederacji tarnogrodzkiej w 1716[3], marszałek sejmiku konfederackiego województwa bełskiego w 1704 roku[4], pułkownik wojska powiatowego województwa bełskiego w 1703 roku[5].
Syn Feliksa Kazimierza i Krystyny Lubomirskiej, brat: Józefa Felicjana i Michała pisarza polnego koronnego.
Był marszałkiem województwa bełskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[6]. Jako poseł województwa bełskiego był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[7]. Później został strażnikiem wielkim litewskim w 1710 roku. Był posłem ziemi halickiej na sejm 1720 roku[8]. Poseł województwa bełskiego na sejm 1724 roku[9]. Poseł województwa bełskiego na sejm 1726 roku[10]. Był też wojewodą bełskim od 1729 roku oraz starostą hrubieszowskim.
W 1712 roku poślubił Mariannę Rzewuską, córkę Stanisława Mateusza Rzewuskiego, hetmana wielkiego koronnego. Był bezpotomny. Pisał sonety.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV–XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 231.
- ↑ Herbarz polski, t. I, Lipsk 1839-1846, s. 382.
- ↑ Leon Romanowski, Rodowód Potockich hrabiów herbu Pilawa, Warszawa 1882
- ↑ Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 110.
- ↑ Dariusz Kupisz, Wojska powiatowe samorządów Małopolski i Rusi Czerwonej w latach 1572 – 1717, Lublin 2008, s. 184.
- ↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, .
- ↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 100.
- ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 107.
- ↑ Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 5.
- ↑ Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 124.
Linki zewnętrzne
