W dzisiejszym świecie Spica to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób z różnych dziedzin. Z biegiem czasu temat ten wywołał liczne debaty, kontrowersje i badania, które pozwoliły nam głębiej zagłębić się w jego znaczenie i zakres. Od samego początku Spica budził ciekawość w społeczeństwie, generując rosnące zainteresowanie, które doprowadziło do badań i analiz mających na celu zrozumienie jego implikacji w różnych obszarach. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Spica i jego wpływowi na różne aspekty życia codziennego.
α Virginis | |||||||||||||||||||||
![]() Spica (Kłos) w konstelacji Panny | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja |
13h 25m 11,579s[1] | ||||||||||||||||||||
Deklinacja |
−11° 09′ 40,75″[1] | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
Odległość | |||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) |
−30,67 ± 0,37 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna |
1,0 ± 0,9 km/s[1] | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||||
Typ widmowy |
B0,5 III-IV / B2,5-B3 V[2] | ||||||||||||||||||||
Masa | |||||||||||||||||||||
Promień | |||||||||||||||||||||
Metaliczność |
−0,01[3] | ||||||||||||||||||||
Wielkość absolutna | |||||||||||||||||||||
Jasność | |||||||||||||||||||||
Prędkość obrotu |
161 ± 2 / 87 ± 6 km/s[2] | ||||||||||||||||||||
Temperatura |
24 000 K / 19 500[2] | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka orbitalna | |||||||||||||||||||||
Krąży wokół | |||||||||||||||||||||
Półoś wielka |
7205 pc[3] | ||||||||||||||||||||
Mimośród |
0,0409[3] | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Spica (Kłos, Alfa Virginis, α Vir) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Panny. Odległa od Słońca o około 250 lat świetlnych.
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Spica, wywodzi się od łac. spīca virginis, co oznacza „kłos Panny” (zazwyczaj kłos pszenicy) i odnosi się do wyobrażenia postaci Panny z kłosem w dłoni[4][5]. Grecy używali dla jej określenia nazwy stgr. Στάχυς Stachys, o tym samym znaczeniu[5]. Polska nazwa Kłos (lub Kłos Panny), podobnie jak wiele innych, jest tłumaczeniem nazwy łacińskiej[6]. Rdzenną arabską nazwą tej gwiazdy było السماك الأعزل al-simāk al-a‘zal, „bezbronna”, „nieuzbrojona”, co odnosi się do faktu, że na niebie w jej pobliżu nie są widoczne inne jasne gwiazdy. Od tego określenia wywodzi się m.in. nazwa Azimech[5][6]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Spica dla określenia tej gwiazdy[7].
W chińskiej astronomii znana jako chiń. 角宿一; pinyin Jiǎosuyī, co oznacza „pierwszą rogu” Błękitnego Smoka[8].
Jest to jedna z najjaśniejszych gwiazd na nocnym niebie, o wielkości obserwowanej 0,97m[1]. Jej wielkość absolutna to −3,43m[3]. Obserwacje Spiki i Regulusa przyczyniły się do odkrycia zjawiska precesji. Starożytny grecki astronom Hipparchos z Nikei, porównując swoje obserwacje z dokonanymi 150 lat wcześniej przez Timocharisa z Aleksandrii, zauważył przesunięcie gwiazd na sferze niebieskiej[5].
Spica leży w pobliżu płaszczyzny ekliptyki i jest regularnie zasłaniana przez Księżyc[4].
Podwójność tej gwiazdy stwierdził w 1891 roku Hermann Karl Vogel[9]. Gwiazda ma też dwóch optycznych towarzyszy, oznaczonych B i C, o wielkości obserwowanej 12 i 10,5m[10].
Spica wchodzi w skład asteryzmu zwanego Diamentem Panny[5][11].
Spica to gwiazda spektroskopowo podwójna, której składniki obiegają wspólny środek masy w ciągu zaledwie 4 dni[2], w średniej odległości 0,12 au[4].
Główny składnik to błękitna gwiazda należąca do typu widmowego B[1][4]. Jest ona różnorodnie klasyfikowana: jako gwiazda ciągu głównego[1][4], bądź obiekt z pogranicza podolbrzymów i olbrzymów[2]. Jej masa jest około 10,25 raza większa od masy Słońca, a promień około 7,4 raza większy niż promień Słońca[2]. Temperatura jej bieguna jest szacowana na 24 000 K[2].
Drugi składnik jest błękitną gwiazdą ciągu głównego (karłem) o typie widmowym B2,5-B3 V[2]. Ma masę około 7 razy większą niż Słońce, a jej promień jest 3,6 razy większy od słonecznego[2]. Jej temperatura to około 19 500 K[2].
Astronomowie zaobserwowali ruch perycentrum w układzie Spiki, co oznacza, że gwiazdy nie mogą być sferycznie symetryczne. Za deformację gwiazd odpowiadają dwa efekty: bardzo szybka rotacja wokół osi, powodująca wybrzuszenie wokół równika, oraz działanie sił pływowych – stwierdzono, że Alfa Virginis A jest wydłużona w osi łączącej ją ze składnikiem B. Precesja apsyd występuje w okresie 139 ± 6 lat[9]. Odkształcenie gwiazd odpowiada też za zmiany jasności układu o 0,03m; w układzie tym nie dochodzi do zaćmień jednego składnika przez drugi. Znacznie szybsze wahania jasności o 0,015m, występujące co około 4 godziny, wiążą się z pulsacjami jaśniejszego składnika, który jest gwiazdą zmienną typu Beta Cephei[4][12].
Spica jest silnym źródłem promieniowania rentgenowskiego, które przynajmniej w części powstaje w wyniku zderzenia wiatrów emitowanych przez obie gwiazdy[4].