Sokoligóra (gromada)
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Sokoligóra (gromada). Temat ten był przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów, wywołując wielką ciekawość i przyciągając uwagę zarówno ekspertów, jak i amatorów. Od momentu powstania Sokoligóra (gromada) wzbudził niezliczone pytania i teorie, które przyczyniły się do wzbogacenia naszej wiedzy na ten temat. W tym artykule zbadamy jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo oraz najnowsze badania i odkrycia, które stanowiły kamień milowy w zrozumieniu Sokoligóra (gromada). Przygotuj się więc na ekscytującą podróż, podczas której odkryjesz wszystko, co musisz wiedzieć o Sokoligóra (gromada).
| gromada | |||
| 1954–1958 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat |
1954–55: wąbrzeski | ||
| Data powstania |
5 października 1954 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1958 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Sokoligóra (od 1 VII 1963 Gałczewko) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Sokoligóra z siedzibą GRN w Sokoligórze utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie wąbrzeskim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/16 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Gałczewo, Nowawieś, Sokoligóra i Lisewo (bez Lisaka) ze zniesionej gminy Podzamek Golubski oraz przysiółki Baraniec i Lipnica-Kolonia z dotychczasowej gromady Lipnica (granicę tworzy droga dojazdowa od szosy w Sokoligórze) ze zniesionej gminy Wielkie Radowiska, w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1956 gromadę włączono do nowo utworzonego powiatu golubsko-dobrzyńskiego w tymże województwie[8].
Gromadę Sokoligóra zniesiono 1 stycznia 1958 w związku z przeniesieniem siedziby GRN z Sokoligóry do Gałczewka i zmianą nazwy jednostki na gromada Gałczewko[9].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 24/16 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu wąbrzeskiego; w ramach Zarządzenia Nr 9 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 18 listopada 1954 w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 5 października 1954 dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63)
- ↑ Ogłoszenie uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wąbrzeźnie z 1. X. 1954, ustalającej liczbę członków gromadzkich rad narodowych powiatu wąbrzeskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 9 października 1954 r., Nr. 10, Poz. 53)
- ↑ Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 289
- ↑ Uchwała Nr 12/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 listopada 1957 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 25 listopada 1957 r., Nr. 7, Poz. 33)