Sodalit
W dzisiejszym świecie Sodalit to temat, który przyciąga uwagę i zainteresowanie ludzi ze wszystkich środowisk. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w polityce i ekonomii, Sodalit okazał się tematem wieloaspektowym, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W miarę ciągłego rozwoju ery cyfrowej Sodalit pozostaje aktualny i aktualny, rodząc pytania i wyzwania, którymi należy się poważnie i przemyślanie zająć. W tym artykule zbadamy różne aspekty Sodalit, od jego pochodzenia po wpływ na nasze codzienne życie, aby rzucić światło na temat, który stale ewoluuje.
.jpg)
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
kamień niebieski |
|---|---|
| Skład chemiczny |
glinokrzemian sodu (Na8) |
| Twardość w skali Mohsa |
5,5–6 |
| Przełam |
nierówny, muszlowy |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Gęstość |
2,14–2,40 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
różne odcienie niebieskości, szary, brązowy, żółtawy, bywa bezbarwny, fioletowoniebieska z białymi, zielonymi, czerwonymi, różowymi żyłkami[1] |
| Rysa |
biała, czasami bladoniebieska |
| Połysk |
szklisty, czasem tłusty[1] |
| Współczynnik załamania |
1,483-1,487[1] |
Sodalit (kamień niebieski) – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do skaleniowców. Należy do minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od „soda”, nawiązuje do sodu, ważnego składnika tego minerału oraz gr. lithos = kamień, skała.
Charakterystyka
Właściwości
Rzadko tworzy kryształy, najczęściej izometryczne o pokroju słupkowym, często występują zbliźniaczenia. Jest kruchy, nieprzezroczysty, z widocznymi i nieregularnymi żyłkami i plamami. Wystawiony na działanie światła blednie – staje się biały lub bezbarwny. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych czasami w formie odosobnionych, nieforemnych ziaren. Syntetyczny sodalit znany jest od 1975 r.
Istnieje możliwość pomylenia z azurytem, lapis lazuli, lazulitem, dumortierytem, lazurytem.
Występowanie
Występuje w skałach magmowych np. fonolitach oraz w sjenitach i trachitach. Jest składnikiem metasomatycznie zmienionych wapieni i innych skał osadowych. Współwystępuje z nefelinem, leucytem, tytanitem.
Miejsca występowania: największe jego zasoby znajdują się w USA, Brazylii, Birmie, Indiach, Kanadzie, Namibii, Tadżykistanie, Rosji, Portugalii, Niemczech, Grenlandii, Rumunii, Włoszech i Boliwii.
Zastosowanie
- jest stosowany głównie jako kamień ozdobny, szczególnie jego forma granatowa,
- ceniony kamień kolekcjonerski,
- jest stosowany w jubilerstwie,
- stanowi materiał rzeźbiarski, dekoracyjny, okładzinowy,
- służy do wyrobu galanterii ozdobnej.
Przypisy
- ↑ a b c Jerzy Żaba, Irena V. Żaba, Atlas naturalnych kamieni szlachetnych i ozdobnych. 120 najpiękniejszych minerałów i skał, Warszawa: Wydawnictwo SBM, 2022, ISBN 978-83-8222-429-0, OCLC 1302472519.