Sjenit

W tym artykule szczegółowo zbadamy Sjenit i wszystko, co wiąże się z tym tematem. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, poprzez implikacje w różnych obszarach, Sjenit jest tematem, który zasługuje na analizę z różnych perspektyw. W następnych kilku wierszach zagłębimy się w najważniejsze aspekty Sjenit, odkrywając jego możliwe skutki i oferując globalną wizję tego tematu. Niezależnie od tego, czy znasz Sjenit, czy jesteś nowy w temacie, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i aktualnego spojrzenia na ten problem, zachęcając Cię do refleksji i lepszego zrozumienia Sjenit.

Sjenit w formie zgładu

Sjenit, syenit – obojętna skała głębinowa składająca się z mieszaniny skalenia i kwarcu lub łyszczyku[1]. Zazwyczaj ma ciemnozielony kolor, jest twarda, łatwo poddaje się obróbce i dobrze poleruje[1]. Sjenit zaliczany jest do skał jawnokrystalicznych. Najczęściej barwy ciemnoszarej lub czarnej. W przeciwieństwie do granitu, nie zawiera wcale, albo zawiera bardzo mało kwarcu. Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF sjenit zajmuje pole 7.

W Polsce potocznie jako sjenity określa się granodioryt Kośmin i monzodioryt Przedborowa, nie są one jednak sjenitami[2]. Skały te przez kilkadziesiąt lat są znane jako sjenity, stąd powstało określenie sjenity dolnośląskie.

Nazwa pochodzi od greckiej nazwy Asuanu – Syene.

Zastosowanie

Używany jest głównie w drogownictwie i budownictwie, a także np. do budowy nawierzchni torów żużlowych. Często stosowany jest w budownictwie pomników[1]. Sjenit jako materiał budowlany cechuje się mniejszą gęstością od granitu oraz większą łatwością w obróbce. Do bardziej znanych budowli wykonanych ze skał sjenitowych należą: Stonehenge, piramidy egipskie, mury obronne Niemczy, stele w Aksum.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Krzyczkowski 1929 ↓, s. 5.
  2. ↑ Tomasz Pawlik, Agata Pacławska-Pawlik – Niemczańskie sjenity, SUDETY nr 6/2014

Bibliografia