Seweryn Ludkiewicz

W dzisiejszym świecie Seweryn Ludkiewicz jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu osób. Niezależnie od tego, czy Seweryn Ludkiewicz ma wpływ na społeczeństwo, kulturę, gospodarkę, czy jakikolwiek inny obszar, przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule zbadamy różne aspekty Seweryn Ludkiewicz, od jego początków po obecną ewolucję, omawiając jego implikacje i możliwy przyszły rozwój. Nie ma znaczenia, czy jesteś studentem danego przedmiotu, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej, ten artykuł zapewni Ci pełny i wzbogacający wgląd w Seweryn Ludkiewicz. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i wiedzy!

Seweryn Ludkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1882
Poniewież, gubernia kowieńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

31 marca 1964
Warszawa, Polska

Minister rolnictwa
Okres

od 20 marca 1932
do 1 lipca 1932

Poprzednik

Leon Janta Połczyński

Minister reform rolnych
Okres

od 20 marca 1932
do 1 lipca 1932

Poprzednik

Leon Kozłowski

Minister rolnictwa i reform rolnych
Okres

od 1 lipca 1932
do 10 maja 1933

Następca

Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Seweryn Ludkiewicz (ur. 20 stycznia 1882 w Poniewieżu w guberni kowieńskiej, zm. 31 marca 1964 w Warszawie) – polityk, minister.

Życiorys

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Ukończył gimnazjum w Lipawie. Studiował następnie nauki przyrodnicze i geograficzne na Politechnice Lwowskiej, Uniwersytecie Jagiellońskim i uczelniach w Paryżu. Zdał egzamin nauczycielski w Sankt Petersburgu i został współzałożycielem progimnazjum prywatnego w Telszach na Żmudzi, gdzie pracował w latach 1909–1912. Współredaktor Tygodnika Rolniczego w Wilnie.

W czasie I wojny światowej od 1915 sekretarz, a następnie dyrektor Towarzystwa Rolników Poszkodowanych Wskutek Działań Wojennych w Mińsku, a potem w Piotrogrodzie. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu kierował Towarzystwem Powrotu na Litwę i Białoruś. W maju 1919 aresztowany przez Czeka, powrócił w kwietniu 1920 do Polski w ramach wymiany więźniów.

Pracował potem jako kierownik Biura Porad Komisji Polityki Osadniczej Związku Zawodowego Rolników i Leśników z Wyższym Wykształceniem w Warszawie, a od 1 czerwca 1920 jako kierownik Wydziału Rolnego Towarzystwa Straży Kresowej. Od 1 listopada 1920 dyrektor Departamentu Rolnictwa i Lasów i prezes Centralnego Urzędu Ziemskiego w Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej.

18 kwietnia 1922 mianowany na prezesa Głównego Urzędu Ziemskiego. Po upadku rządu Władysława Sikorskiego (26 maja 1923) i powstaniu rządu koalicji Chjenopiasta premiera Wincentego Witosa podał się do dymisji ze służby państwowej.

Po przewrocie majowym wiceprezes rady nadzorczej Państwowego Banku Rolnego (PBR), od 27 września 1927 prezes banku. Od 20 marca 1932 był ministrem rolnictwa oraz ministrem reform rolnych w rządzie Aleksandra Prystora[1]. Miał za zadanie scalenie tych ministerstw, co nastąpiło 1 lipca 1932, gdy został ministrem rolnictwa i reform rolnych[2]. Funkcję tę pełnił do 10 maja 1933[3]. Po wykonaniu misji scaleniowej i odejściu z rządu powrócił na stanowisko prezesa Państwowego Banku Rolnego. Od 4 lipca 1935 do 11 lutego 1936 był przejściowo dyrektorem PBR. 12 maja 1938 odszedł na emeryturę.

Był członkiem Rady Głównej Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich w 1939[4], członkiem loży wolnomularskiej w Warszawie w czasach II Rzeczypospolitej[5].

Po II wojnie światowej od końca 1945 do 1950 był prezesem Rady Krajowego Towarzystwa Melioracyjnego.

Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ulicy Żytniej 42 w Warszawie (W/4/11)[6]. W 2022 roku z inicjatywy premiera Mateusza Morawieckiego grób ministra został odrestaurowany. Cały projekt został zrealizowany przez Fundację Dziedzictwa Kulturowego[7].

Grób Seweryna Ludkiewicza przed renowacją
Grób Seweryna Ludkiewicza po renowacji

Brat Zdzisława Ludkiewicza oraz Adama Ludkiewicza.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Monitor Polski z 21 marca 1932 r. Nr 66
  2. ↑ Monitor Polski z 1 lipca 1932 r. Nr 148
  3. ↑ Monitor Polski z 10 maja 1933 r. Nr 107
  4. ↑ Rocznik Ziem Wschodnich 1939, s. 211.
  5. ↑ Ludwik Hass, Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905–1928, Warszawa 1984, s. 232.
  6. ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz ewangelicko-reformowany , warszawa.grobonet.com .
  7. ↑ Prace konserwatorskie na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie – Fundacja Dziedzictwa Kulturowego , www.dziedzictwo.org (pol.).
  8. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 15.
  9. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu bankowem”.

Bibliografia

Rząd Aleksandra Prystora (1931–1933)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Ministrowie rolnictwa II RP
Ministrowie rolnictwa i dóbr państwowych[A]
Ministrowie rolnictwa[B]
Ministrowie reform rolnych[C]
Ministrowie rolnictwa i reform rolnych[D]

Godło Polski

  1. ↑ od 17 listopada 1918 do 25 kwietnia 1927
  2. ↑ od 25 kwietnia 1927 do 1 lipca 1932
  3. ↑ od 24 lipca 1923 do 1 lipca 1932
  4. ↑ od 1 lipca 1932 do 30 września 1939