Sereczyn

Obecnie Sereczyn to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Sereczyn stał się kwestią o uniwersalnym znaczeniu, wpływającą na różne sektory społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Sereczyn wywołał szeroką debatę i wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Sereczyn i omówimy jego konsekwencje dla naszego codziennego życia. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Sereczyn reprezentuje istotne zjawisko, które zasługuje na pełne zrozumienie.

Sereczyn (Czyryczyn)
dawna część Pabianic
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

pabianicki

Miasto

Pabianice

W granicach Pabianic

1 stycznia 1988[1]

Populacja (1971)
• liczba ludności


44

Kod pocztowy

95-200[2]

Tablice rejestracyjne

EPA

Położenie na mapie powiatu pabianickiego
Mapa konturowa powiatu pabianickiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sereczyn (Czyryczyn)”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sereczyn (Czyryczyn)”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sereczyn (Czyryczyn)”
Ziemia51°38′25″N 19°25′18″E/51,640354 19,421801

Sereczyn (również Czaryczyn, Czereczyn, Czyryczyn, Czyryczyn PGR, PGR Sereczyn, Syreczyn[3]) – dawna część miasta Pabianice w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim[4][5], do 1987 samodzielna miejscowość.

Znajduje się tuż za pabianickim lasem miejskim. Ma ekstremalnie peryferyjne położenie względem centrum Pabianic; leży na południowo-wschodnich rubieżach miasta, u zbiegu ulic 20 Stycznia i Granicznej; przy samej granicy Pabianic ze wsią Czyżeminek[6].

Historia

Dawna osada młyńska. Przed II wojną światową Sereczyn był folwarkiem ze stawami rybnymi i młynem na rzece Dobrzynce. Po wojnie folwark przejęto na własność PGR. Budynek młyna porzucono; został zniszczony w latach 90. XX wieku, a następnie rozebrany. Pozostały po nim jedynie fundamenty i zarys urządzeń hydrologicznych (sztuczna odnoga rzeki ze zbiornikiem wyrównawczym, groblą i przepustem umieszczonym pod drogą). W ruinę popadły również stawy hodowlane, z których spuszczono wodę.

W latach 80. XX wieku jedną z atrakcji turystycznych tego miejsca stanowił – dziś już nieistniejący – zabytkowy gołębnik na stopce, który wzmiankowano w przewodnikach turystycznych po Pabianicach. Obecnie Sereczyn to jedynie skansen stylizowany na osadę rybacką[7], leżący w granicach administracyjnych miasta Pabianic.

W latach 2004–2005 Sereczyn został zrewitalizowany przez prywatnego właściciela. Przywrócono działanie stawów rybnych, naprawiono część przepustów, a nad rzeką powstała okresowa smażalnia ryb z parkingiem. Młyna jednak nie odbudowano.

Historia administracyjna

Od 1867 w gminie Widzew w powiecie łaskim. W okresie międzywojennym należały do w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców Czereczyna wynosiła 23[8]. 2 października 1933 utworzono gromadę Nowa Wola Zaradzyńska w granicach gminy Widzew, składającą się ze wsi Nowa Wola Zaradzyńska, wsi Góry Wolskie i młyna Syreczyn[9]. Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy.

Po wojnie Sereczyn powrócił do powiatu łaskiego w woj. łódzkim, nadal jako składowa gromady Nowa Wola Zaradzyńska, jednej z 9 takich gminy Widzew[10]. 21 września 1953 gminę Widzew przemianowano na Ksawerów[11]. W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, wszedł w skład nowej gromady Ksawerów[12]. 1 stycznia 1959 gromadę Ksawerów włączono do powiatu łódzkiego w tymże województwie[13]. W 1971 roku ludność Sereczyna (odnotowanego jako Czyryczyn PGR) wynosiła 44[14].

Od 1 stycznia 1973 w reaktywowanej gminie Ksawerów, tym razem w powiecie łódzkim (sołectwo Nowa Wola Zaradzyńska)[15]. 2 lipca 1976 gminę Ksawerów zniesiono, a Sereczyn włączono do gminy Pabianice[16]. W latach 1975–1987 miejscowość należała administracyjnie do województwa łódzkiego.

1 stycznia 1988 PGR Sereczyn (53,96 ha) włączono do Pabianic[1]. Nazwa Sereczyn została zniesiona z 1 stycznia 2007[17].

Przypisy

  1. ↑ a b M.P. z 1987 r. nr 26, poz. 209.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 137 .
  3. ↑ Różne warianty nazwy występują w różnych dokumentach (cytowanych w tym artykule) i na mapach, np. w Geoportalu
  4. ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. ↑ Sereczyn / Czyryczyn w serwisie Geoportal
  7. ↑ Osada Rybacka Sereczyn - imprezy okolicznościowe Łódź Pabianice , www.sereczyn.pl (pol.).
  8. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  9. ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 20, poz. 258.
  10. ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  11. ↑ Dz.U. z 1953 r. nr 42, poz. 199
  12. ↑ Uchwała Nr 31/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu łaskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-167/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 39).
  13. ↑ Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 392
  14. ↑ Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: Pow. Łódź, woj. łódzkie.
  15. ↑ Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1972, Nr. 14, Poz. 185).
  16. ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143
  17. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie ustalenia, zmiany i znoszenia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektu fizjograficznego. (Dz.U. z 2006 r. nr 240, poz. 1746)
Pabianice
Części miasta wg TERYT
Inne

Herb Pabianic