Seleukos IV Filopator
W dzisiejszym świecie Seleukos IV Filopator odegrał kluczową rolę w różnych obszarach codziennego życia. Od polityki po technologię, rozrywkę i kulturę, Seleukos IV Filopator zdołał przyciągnąć uwagę niezliczonej liczby ludzi na całym świecie. Z biegiem czasu jego znaczenie i wpływ ugruntowały się, stając się tematem ogólnego zainteresowania, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule postaramy się zagłębić w najważniejsze aspekty Seleukos IV Filopator, analizując jego wpływ i rozwój w różnych kontekstach. Odważ się wejść do fascynującego świata Seleukos IV Filopator i odkryj wszystko, co ma do zaoferowania.
 Moneta Seleukosa IV Filopatora | |
| władca państwa Seleucydów | |
| Okres |
od 187 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 220 p.n.e. |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Demetriusz I Soter, |
Seleukos IV Filopator (ur. około 220 p.n.e., zm. 175 p.n.e.[1]) – władca z dynastii Seleucydów w latach 187 p.n.e. - 175 p.n.e.[1][2], drugi syn Antiocha III Wielkiego, brat Antiocha IV Epifanesa, ojciec Demetriusza I Sotera[1].
W trakcie wojny rzymsko-seleukidzkiej w latach 192-189 p.n.e. pełnił ważne funkcje wojskowe w Tracji i Azji Mniejszej[1]. Był jednym z dowódców podczas bitwy pod Magnezją[1].
Za czasów jego rządów państwo obejmowało Syrię, Mezopotamię, Babilonię, Medię i Persję[2]. Odziedziczył państwo osłabione wojnami prowadzonymi przez ojca z Rzymem[2]. Musiał także uregulować ogromną kontrybucję, nałożoną na mocy pokoju w Apamei[1]. Potrzebne kwoty próbował uzyskać ze skarbca Świątyni Jerozolimskiej, co jednak zakończyło się niepowodzeniem[1].
Zmuszony był prowadzić politykę pokojową wobec Rzymian. Jego próba wystąpienia przeciwko Pergamonowi, sojusznikowi Rzymu, spowodowała negatywną reakcję senatu. W wyniku zaistniałej sytuacji Seleukos IV Filopator został zmuszony do wysłania do Rzymu, w charakterze zakładnika, najstarszego syna Demetriusza Sotera[2]. Seleukos IV Filopator został zabity przez swojego ministra Heliodorusa[3][2]. Po śmierci formalnie zastąpił go kilkuletni syn Antioch (niekiedy nazywany w historiografii Antioch Dziecko), który w 170 p.n.e. został zabity przez Antiocha IV[1].
Przypisy
